Зәбур 61

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп Давут язған күй: — И Худа, пәрядимни аңлиғайсән; Дуайимға қулақ салғайсән!

Dem Musikmeister über das Saitenspiel; von David. Höre, o Gott, mein lautes Rufen,

2 Йәрниң чәт-чәтлиридә туруп, Жүригим зәиплишип кәткәндә, Мән Саңа мураҗиәт қилимән: — Сән мени өзүмдин жуқури Қорам Ташқа йетәкләйсән!

Vom Ende der Erde ruf’ ich zu dir, da mein Herz verschmachtet. Auf einen Felsen, der mir zu hoch ist, wollest du mich führen!

3 Чүнки Сән маңа панаһгаһ, Дүшминим алдида мустәһкәм мунар болуп кәлгәнсән.

Denn du bist mir stets eine Zuflucht gewesen, ein starker Turm vor dem Feinde.

4 Мән чедириңни мәңгүлүк туралғум қилимән; Қанатлириң сайисидә панаһ тапимән. (Селаһ)

Könnt’ ich doch allzeit weilen in deinem Zelt, im Schutze deiner Flügel mich bergen! (SELA)

5 Чүнки Сән, и Худа, қәсәмлиримни аңлидиң; Өзүңдин әйминидиғанларға тәвә мирасни маңиму бәрдиңсән.

Denn du, Gott, hörst auf meine Gelübde, hast Besitz (mir) gewährt, wie die ihn erhalten, die deinen Namen fürchten.

6 Падишаһниң күнлиригә күн қошуп узартисән; Униң жиллири дәвирдин-дәвиргичә болиду.

Füge neue Tage den Tagen des Königs hinzu, laß seine Jahre dauern für und für!

7 У Худаниң алдида мәңгү һөкүм сүриду; Уни аман сақлашқа муһәббәт вә һәқиқәтни бекитип тәминлигәйсән;

Ewig möge er thronen vor Gottes Angesicht! Entbiete Gnade und Treue, daß sie ihn behüten!

8 Шуниң билән алдиңда ичкән қәсәмлиримгә һәр күни әмәл қилимән; Мән намиңни мәңгү күйләймән!

Dafür will ich ewig deinem Namen lobsingen, auf daß ich meine Gelübde bezahle Tag für Tag.