Зәбур 6
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар һәм сәккиз тарлиқ арфа билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, ғәзивиң тутқанда мени әйиплимә; Қәһриң кәлгәндә мени әдәплимә.
В конец, в песнех о осмем, псалом Давиду. Господи, да не яростию Твоею обличиши мене, ниже гневом Твоим накажеши мене.
2 Маңа шапаәт қилғин, и Пәрвәрдигар, чүнки мән зәиплишип кәттим; И Пәрвәрдигар, мени сақайтқин, чүнки мениң устиханлирим вәһимигә чүшти.
Помилуй мя, Господи, яко немощен есмь: изцели мя, Господи, яко смятошася кости моя,
3 Мениң җеним дәһшәтлик дәккә-дүккигә чүшти; И Пәрвәрдигар, қачанғичә шундақ болиду?
и душа моя смятеся зело: и Ты, Господи, доколе?
4 Йенимға қайт, и Пәрвәрдигар, җенимни азат қилғайсән, Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн мени қутқузғин.
Обратися, Господи, избави душу мою, спаси мя ради милости Твоея:
яко несть в смерти поминаяй Тебе, во аде же кто исповестся Тебе? (Sheol h7585)
6 Мениң уһ тартишлиримдин мағдурум қалмиди; Түн бойи орун-көрпәмни көлчәк қилимән; Яшлирим билән каривитимни чөктүримән.
Утрудихся воздыханием моим, измыю на всяку нощь ложе мое, слезами моими постелю мою омочу.
7 Дәрдләрдин көзүм хирәлишип кәтти; Барлиқ күшәндилирим түпәйлидин көзүм кардин чиқиватиду.
Смятеся от ярости око мое, обетшах во всех вразех моих.
8 И қәбиһлик қилғучилар, һәммиңлар мәндин нери болуңлар; Чүнки Пәрвәрдигар жиға авазимни аңлиди.
Отступите от мене, вси делающии беззаконие, яко услыша Господь глас плача моего,
9 Пәрвәрдигар тилавитимни аңлиди; Пәрвәрдигар дуайимни иҗабәт қилиду;
услыша Господь моление мое, Господь молитву мою прият.
10 Дүшмәнлиримниң һәммиси йәргә қарап қалиду, улар зор паракәндичиликкә дучар болиду; Туюқсиз кәйнигә йенип хиҗаләттә қалиду.
Да постыдятся и смятутся вси врази мои, да возвратятся и устыдятся зело вскоре.
