Зәбур 6

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар һәм сәккиз тарлиқ арфа билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, ғәзивиң тутқанда мени әйиплимә; Қәһриң кәлгәндә мени әдәплимә.

O LORD, rebuke me not in your anger, neither chasten me in your hot displeasure.

2 Маңа шапаәт қилғин, и Пәрвәрдигар, чүнки мән зәиплишип кәттим; И Пәрвәрдигар, мени сақайтқин, чүнки мениң устиханлирим вәһимигә чүшти.

Have mercy upon me, O LORD; for I am weak: O LORD, heal me; for my bones are vexed.

3 Мениң җеним дәһшәтлик дәккә-дүккигә чүшти; И Пәрвәрдигар, қачанғичә шундақ болиду?

My soul is also sore vexed: but you, O LORD, how long?

4 Йенимға қайт, и Пәрвәрдигар, җенимни азат қилғайсән, Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн мени қутқузғин.

Return, O LORD, deliver my soul: oh save me for your mercies' sake.

5 Чүнки өлүмдә болса Саңа сеғинишлар йоқ; Тәһтисарада ким Саңа тәшәккүрләрни ейтсун? (Sheol h7585)

For in death there is no remembrance of you: in the grave who shall give you thanks? (Sheol h7585)

6 Мениң уһ тартишлиримдин мағдурум қалмиди; Түн бойи орун-көрпәмни көлчәк қилимән; Яшлирим билән каривитимни чөктүримән.

I am weary with my groaning; all the night make I my bed to swim; I water my couch with my tears.

7 Дәрдләрдин көзүм хирәлишип кәтти; Барлиқ күшәндилирим түпәйлидин көзүм кардин чиқиватиду.

Mine eye is consumed because of grief; it waxs old because of all mine enemies.

8 И қәбиһлик қилғучилар, һәммиңлар мәндин нери болуңлар; Чүнки Пәрвәрдигар жиға авазимни аңлиди.

Depart from me, all you workers of iniquity; for the LORD has heard the voice of my weeping.

9 Пәрвәрдигар тилавитимни аңлиди; Пәрвәрдигар дуайимни иҗабәт қилиду;

The LORD has heard my supplication; the LORD will receive my prayer.

10 Дүшмәнлиримниң һәммиси йәргә қарап қалиду, улар зор паракәндичиликкә дучар болиду; Туюқсиз кәйнигә йенип хиҗаләттә қалиду.

Let all mine enemies be ashamed and sore vexed: let them return and be ashamed suddenly.