Зәбур 6
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар һәм сәккиз тарлиқ арфа билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, ғәзивиң тутқанда мени әйиплимә; Қәһриң кәлгәндә мени әдәплимә.
| لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الآلاتِ الْوَتَرِيَّةِ (الدَّرَجَةُ الثَّامِنَةُ). مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ يَا رَبُّ لَا تُوَبِّخْنِي فِي إبَّانِ غَضَبِكَ، وَلَا تُؤَدِّبْنِي فِي احْتِدَامِ سَخَطِكَ. | ١ |
2 Маңа шапаәт қилғин, и Пәрвәрдигар, чүнки мән зәиплишип кәттим; И Пәрвәрдигар, мени сақайтқин, чүнки мениң устиханлирим вәһимигә чүшти.
| ارْحَمْنِي يَا رَبُّ لأَنِّي ضَعِيفٌ. اشْفِنِي يَا رَبُّ لأَنَّ عِظَامِي رَاجِفَةٌ، | ٢ |
3 Мениң җеним дәһшәтлик дәккә-дүккигә чүшти; И Пәрвәрдигар, қачанғичә шундақ болиду?
| وَنَفْسِي مُرْتَعِدَةٌ جِدّاً. وَأَنْتَ يَا رَبُّ فَإِلَى مَتَى (تَنْتَظِرُ)؟ | ٣ |
4 Йенимға қайт, и Пәрвәрдигар, җенимни азат қилғайсән, Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн мени қутқузғин.
| ارْجِعْ يَا رَبُّ وَحَرِّرْ نَفْسِي، أَنْقِذْنِي بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ. | ٤ |
| إِذْ لَيْسَ فِي عَالَمِ الْمَوْتِ مَنْ يَذْكُرُكَ، أَوْ فِي مَقَرِّ الأَمْوَاتِ مَنْ يُسَبِّحُكَ. (Sheol h7585) | ٥ |
6 Мениң уһ тартишлиримдин мағдурум қалмиди; Түн бойи орун-көрпәмни көлчәк қилимән; Яшлирим билән каривитимни чөктүримән.
| لَقَدْ أَرْهَقَنِي تَنَهُّدِي، فَأُغْرِقُ سَرِيرِي فِي كُلِّ لَيْلَةٍ بِدُمُوعِي وَأُبَلِّلُ بِها فِرَاشِي. | ٦ |
7 Дәрдләрдин көзүм хирәлишип кәтти; Барлиқ күшәндилирим түпәйлидин көзүм кардин чиқиватиду.
| وَهَنَتْ عَيْنَايَ مِنْ فَرْطِ الْغَمِّ، وَكَلَّتَا بِسَبَبِ جَمِيعِ خُصُومِي. | ٧ |
8 И қәбиһлик қилғучилар, һәммиңлар мәндин нери болуңлар; Чүнки Пәрвәрдигар жиға авазимни аңлиди.
| ابْتَعِدُوا عَنِّي يَا جَمِيعَ فَاعِلِي الإِثْمِ، لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ سَمِعَ صَوْتَ بُكَائِي. | ٨ |
9 Пәрвәрдигар тилавитимни аңлиди; Пәрвәрдигар дуайимни иҗабәт қилиду;
| سَمِعَ الرَّبُّ تَضَرُّعِي. الرَّبُّ يَتَقَبَّلُ صَلاتِي. | ٩ |
10 Дүшмәнлиримниң һәммиси йәргә қарап қалиду, улар зор паракәндичиликкә дучар болиду; Туюқсиз кәйнигә йенип хиҗаләттә қалиду.
| لِيَخْزَ جَمِيعُ أَعْدَائِي وَيَرْتَاعُوا جِدّاً، وَلْيَتَرَاجَعُوا إِذْ لَحِقَ بِهِمِ الْعَارُ فَجْأَةً. | ١٠ |
