Зәбур 59
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи; (бу [күй] Саул падиша Давутниң өйини көзләшкә пайлақчиларни әвәтип, уни өлтүрүвәтмәкчи болған чағда йезилған): — И Худайим, дүшмәнлиримниң чаңгилидин қутқузғайсән; Маңа қарши турғанлардин мени егиздә аман сақлиғайсән.
Dem Vorsänger. «Verdirb nicht.» Eine Denkschrift von David; als Saul das Haus bewachen ließ, um ihn zu töten. Mein Gott, errette mich von meinen Feinden, befreie mich von meinen Widersachern!
2 Мени яманлиқ қилғучилар чаңгилидин қутқузувалғайсән, Қанхор адәмләрдин мени қутқузғайсән.
Errette mich von den Übeltätern und hilf mir von den Blutgierigen!
3 Чүнки мана, улар җенимни елиш үчүн пайлимақта, Зораванлар маңа қарши топ болушуп қәстләшмәктә; Бу [қилғини] мәндә болған бирәр асийлиқ үчүн әмәс, Яки гунайим үчүн әмәс, и Пәрвәрдигар;
Denn siehe, sie lauern auf mein Leben, Starke sammeln sich wider mich, o HERR, ohne mein Verschulden und ohne daß ich gefehlt.
4 Мәндә һеч сәһвәнлик болмисиму, улар жүгүрүп маңа қарши сәп салиду; Мениң ярдимимгә келишкә ойған, [Һалимни] нәзириңгә алғайсән.
Gegen einen Unschuldigen laufen und rüsten sie sich; mache dich auf, komm mir entgegen und siehe darein!
5 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Исраилниң Худаси, Барлиқ әл-жутларни сотлап-җазалашқа орнуңдин турғайсән; Қәстләшни нийәт қилғүчиларниң һеч қайсисиға рәһим қилмиғайсән. (Селаһ)
Ja, du, HERR, Gott der Heerscharen, Gott Israels, mache dich auf, alle Heiden heimzusuchen, schone keinen der ruchlosen Verräter! (Pause)
6 Улар кечиси қайтип келип, ғалҗир ишттәк ғаж-ғуж қилип, Шәһәрни айлинип лағайлап жүрмәктә.
Sie kommen jeden Abend, heulen wie die Hunde und laufen in der Stadt herum.
7 Қара, уларниң ағзидин еқиватқан шөлгәйлирини! Ләвлиридин қиличлар чиқип туриду; Улар: «Ким аңлалайду?» — дәйду.
Siehe, ihr Mund sprudelt [Böses], Schwerter sind auf ihren Lippen; denn [sie denken: ] «Wer hört es?»
8 Лекин Сән Пәрвәрдигар уларни мәсқирә қилисән; Барлиқ әлләрни мазақ қилисән!
Aber du, HERR, lachst ihrer, du spottest aller Heiden.
9 И мениң күчүм Болғучи! Мән Саңа тәлмүрүп қарап жүримән; Чүнки Худа мениң жуқури панаһгаһимдур.
Meine Stärke, auf dich gebe ich acht; denn Gott ist meine hohe Burg.
10 Маңа өзгәрмәс муһәббитини көрсәткүчи Худа мениң алдимда маңиду; Худа маңа дүшмәнләрниң мәғлубийитини көрситиду.
Mein Gott wird mir entgegenkommen mit seiner Gnade; Gott wird mich meine Lust sehen lassen an meinen Feinden.
11 Бирақ, [и Худа], буларни қәтл қилмай турғай; Болмиса мениң хәлқим Сени унтуйду. Өз күчүң билән уларни сәрсан қилғайсән, Уларниң бешини еғирлаштурғайсән; И Рәб, бизниң қалқинимиз!
Töte sie nicht, sonst hat es mein Volk bald wieder vergessen; vertreibe sie durch deine Macht und stürze sie, Herr, unser Schild!
12 Уларниң ағзиниң бузуқлуғи түпәйлидин, Ләвлириниң сөзлири түпәйлидин, Улардин чиқиватқан қарғашлар һәм алдамчилиқлар түпәйлидин, Улар өз тәкәббурлуғи ичидә қапқанқа чүшкәй!
Das Wort ihres Mundes ist nichts als Sünde, sie verstricken sich in ihrem Übermut, in den Flüchen, die sie ausstoßen, und in den Lügen, die sie erzählen.
13 Ғәзивиң билән бу ишларға хатимә бәргәйсән, Хатимә бәргәйсән! Шуниң билән улар йоқ болиду; Шуниң билән йәр йүзниниң чәт-чәтлиригичә Худаниң һәқиқәтән Яқупқа һөкүмдарлиқ қилидиғанлиғи аян болғай! (Селаһ)
Vertilge sie im Zorn, vertilge sie gänzlich, damit man innewerde, daß Gott in Jakob herrscht bis an die Enden der Erde! (Pause)
14 Дәрвәқә, улар һазирғичә кечиси қайтип келип, ғалҗир ишттәк ғаж-ғуж қилип, Шәһәрни айлинип лағайлап жүриду.
Dann sollen sie am Abend wiederkommen, heulen wie die Hunde und umherlaufen in der Stadt;
15 Иштлардәк улар озуқ издәп һәр йәрдә қатрайду; Қарни тоймиғичә һувлап жүрмәктә;
sie sollen umherirren nach Speise, wenn sie keine Nahrung und kein Obdach finden!
16 Лекин мән болсам қудритиңни күйләймән, Бәрһәқ, сәһәрләрдә өзгәрмәс муһәббитиңни нахша қилип яңритимән; Чүнки Сән мән үчүн жуқури қорған, Еғир күнлиримдә панаһгаһ болуп кәлгәнсән.
Ich aber will deine Macht besingen und alle Morgen deine Gnade rühmen, daß du mir zur Zuflucht geworden bist, zum Schutz am Tage der Not.
17 И мениң күчүм Болғучи, Саңа күйләрни ейтимән; Чүнки Худа мениң жуқури қорғинимдур, Маңа өзгәрмәс муһәббәт көрсәткүчи Худайимдур.
Ich will dir singen, meine Stärke; denn du bist meine Zuflucht, mein gnädiger Gott!
