Зәбур 58
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — И қудрәт егилири, силәр һәқиқәтән адаләтни сөзләватамсиләр? И инсан балилири, адил һөкүм чиқирамсиләр?
Dura buʼaa faarfattootaatiif. Yeedaloo “Hin balleessin” jedhuun faarfatame. Faarfannaa Daawiti. Miiktaamii. Yaa bulchitoota, isin dhugumaan waan qajeelaa dubbattanii? Nama gidduuttis murtii qajeelaa kennitanii?
2 Яқ, силәр көңлүңләрдә яманлиқ тәйярлайсиләр; Йәр йүзидә өз қолуңлар билән қилидиған зораванлиқни өлчәватисиләр.
Akkas miti; isin garaa keessan keessatti hammina yaaddu; harki keessanis lafa irratti goolii kaasa.
3 Рәзилләр анисиниң қосиғидила езип кетиду; Улар туғулупла йолдин адишип, ялған сөзләйду.
Namoonni hamoon dhalootumaa kaasanii karaa irraa jalʼatu; gadameessa haadha isaaniitii jalqabniis karaa irraa goranii soba dubbatu.
4 Уларниң зәһири иланниң зәһиридур; Улар өз қулиқини пүтүк қилған гас кобра иландәк,
Hadhaan isaanii akkuma hadhaa bofaa ti; isaan akkuma buutii duudaa gurra isaa cuqqaalatee
5 Мәйли иланчилар шунчә чирайлиқ сеһирлисиму, У нәй авазиға қәтъий қулақ салмайду.
sagalee nama isa raatessuu yookaan nama waan ittiin isa raatessu hojjetu tokkoo dhagaʼuu diduu ti.
6 И Худа, уларниң ағзидики чишлирини сундурувәткәйсән! Мошу яш ширларниң тоңкай чишлирини чеқивәткәйсән, и Пәрвәрдигар!
Yaa Waaqi ati ilkaan isaanii afaan isaanii keessatti caccabsi; qarriffaa leencotaas daaki, yaa Waaqayyo!
7 Улар еқип кәткән сулардәк өтүп кәткәй; Улар оқларни чәнләп атқанда, Оқлири учсиз болуп кәткәй!
Isaan akkuma bishaan dhangalaʼee baduutti haa badan; yeroo iddaa futtaasanitti xiyyi isaanii haa doomu.
8 Қулулә йол маңғанда изи йоқилип кәткәндәк, Улар йоқап кәтсун; Аялниң чүшүп кәткән һамилисидәк, Улар күн көрмисун!
Akkuma ciilalluu yommuu deemu baquutti, akkuma daaʼima utuu yeroon hin gaʼin dhalatuuttis aduu hin argin.
9 Қазан янтақларниң иссиғини сәзгичә, (Мәйли улар юмран пети, яки от туташқан болсун) У уларни тозутиветиду.
Utuu okkoteen keessan ibidda qoraattiitiin hin hoʼin, jiidhaas taʼu gogaan isaanii haxaaʼamanii balleeffamu.
10 Һәққаний адәм [Худаниң] интиқамини көргәндә хошал болиду; Өз излирини рәзилләрниң қенида жуйиду.
Namni qajeelaan yommuu haaloo baʼuu kana argutti ni gammada; miilla isaas dhiiga namoota hamootiin ni dhiqata.
11 Шуңа адәмләр: «Дәрвәқә, һәққанийлар үчүн инъам бардур; Дәрвәқә йәр йүзидә һөкүм жүргүзгүчи бир Худа бардур» — дәйду.
Yommus namoonni akkana ni jedhu; “Dhugumaan nama qajeelaadhaaf badhaasni jira; dhugumaan Waaqni lafa irratti murtii kennu jira.”
