< Зәбур 58 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — И қудрәт егилири, силәр һәқиқәтән адаләтни сөзләватамсиләр? И инсан балилири, адил һөкүм чиқирамсиләр?
(Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam.) Er det virkelig Ret, I taler, I Guder, dømmer I Menneskenes Børn retfærdigt?
2 Яқ, силәр көңлүңләрдә яманлиқ тәйярлайсиләр; Йәр йүзидә өз қолуңлар билән қилидиған зораванлиқни өлчәватисиләр.
Nej, alle øver I Uret på Jord, eders Hænder udvejer Vold.
3 Рәзилләр анисиниң қосиғидила езип кетиду; Улар туғулупла йолдин адишип, ялған сөзләйду.
Fra Moders Liv vanslægted de gudløse, fra Moders Skød for Løgnerne vild.
4 Уларниң зәһири иланниң зәһиридур; Улар өз қулиқини пүтүк қилған гас кобра иландәк,
Gift har de i sig som Slangen, den stumme Øgle, der døver sit Øre
5 Мәйли иланчилар шунчә чирайлиқ сеһирлисиму, У нәй авазиға қәтъий қулақ салмайду.
og ikke vil høre på Tæmmerens Røst, på den kyndige Slangebesværger.
6 И Худа, уларниң ағзидики чишлирини сундурувәткәйсән! Мошу яш ширларниң тоңкай чишлирини чеқивәткәйсән, и Пәрвәрдигар!
Gud, bryd Tænderne i deres Mund, Ungløvernes Kindtænder knuse du, HERRE;
7 Улар еқип кәткән сулардәк өтүп кәткәй; Улар оқларни чәнләп атқанда, Оқлири учсиз болуп кәткәй!
lad dem svinde som Vand, der synker, visne som nedtrampet Græs.
8 Қулулә йол маңғанда изи йоқилип кәткәндәк, Улар йоқап кәтсун; Аялниң чүшүп кәткән һамилисидәк, Улар күн көрмисун!
Lad dem blive som Sneglen, opløst i Slim som et ufuldbårent Foster, der aldrig så Sol.
9 Қазан янтақларниң иссиғини сәзгичә, (Мәйли улар юмран пети, яки от туташқан болсун) У уларни тозутиветиду.
Før eders Gryder mærker til Tjørnen, ja, midt i deres Livskraft river han dem bort i sin Vrede
10 Һәққаний адәм [Худаниң] интиқамини көргәндә хошал болиду; Өз излирини рәзилләрниң қенида жуйиду.
Den retfærdige glæder sig, når han ser Hævn, hans Fødder skal vade i gudløses Blod;
11 Шуңа адәмләр: «Дәрвәқә, һәққанийлар үчүн инъам бардур; Дәрвәқә йәр йүзидә һөкүм жүргүзгүчи бир Худа бардур» — дәйду.
Og Folk skal sige: "Den retfærdige får dog sin Løn, der er dog Guder, som dømmer på Jord!"

< Зәбур 58 >