Зәбур 55
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»: — И Худа, дуайимни аңлиғайсән; Тилигимдин өзүңни қачурмиғайсән,
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun simli alətlərin müşayiəti ilə oxunan maskili. Ey Allah, duamı dinlə, Yalvarışımdan gizlənmə!
2 Маңа қулақ селип, җавап бәргәйсән; Мән дад-пәряд ичидә кезип, Аһ-зар чекип жүримән;
Yaxşı qulaq as mənə, bir cavab söylə, Düşüncələrim məni narahat edir, Çaş-baş qalmışam.
3 Сәвәви дүшмәнниң тәһдитлири, рәзилләрниң зулумлири; Улар бешимға аваричиликләрни төкиду; Улар ғәзәплинип маңа адавәт сақлайду.
Düşmənin səsindən, Zalımların zülmündən narahatam. Məni onların şər işləri sarsıdır, Onlar qəzəblə mənə qəsd-qərəz qurur.
4 Ичимдә жүригим толғинип кәтти; Өлүм вәһшәтлири вуҗудумни қаплиди.
Köksümdəki ürəyim sancır, Ölüm dəhşəti üzərimə düşdü.
5 Қорқунуч вә титрәк бешимға чүшти, Дәһшәт мени чөмкүвалди.
Mənə qorxu və titrətmə gəlib, Canımı vicvicə bürüyüb.
6 Мән: — «Кәптәрдәк қанитим болсичу кашки, Учуп берип арамгаһ тапар едим» — дедим.
Dedim: «Kaş göyərçin kimi qanadlarım olaydı, Uçub rahatlıq tapaydım.
7 — «Жирақ җайларға қечип, Чөл-баяванларда маканлишар едим; (Селаһ)
Doğrudan da, uzaqlara qaçardım, Çöllərdə məskən salardım. (Sela)
8 Боран-чапқунлардин, Қара қуюндин қечип, панаһгаһға алдирар едим!».
Bu sərt yellərdən, qasırğalardan Daldalanmaq üçün tez bir yerə gedəydim».
9 Уларни жутувәткәйсән, и Рәб; Тиллирини бөлүвәткәйсән; Чүнки шәһәр ичидә зораванлиқ һәм җедәлхорлуқни көрдүм.
Ey Xudavənd, bu şəhəri alt-üst et, Oradakıların dillərinə ayrılıq sal. Orada zorakılıq, dava gördüm;
10 Улар кечә-күндүз сепилләр үстидә ғадийип жүрмәктә; Шәһәр ичини қабаһәт вә шумлуқ қаплиди.
Bunlar gecə-gündüz divarlarının üstündə dolanır, Pislik və şər şəhərin içindədir,
11 Һарам арзу-һәвәсләр униң ичидә туриду, Сахтилиқ вә һейлә-микирлик, кочилардин кәтмәйду.
Aralarında qırğın var, Meydanlarından hədə-qorxu və fırıldaq çıxır.
12 Әгәр дүшмән мени мәсқирә қилған болса, униңға сәвир қилаттим; Бирақ мени кәмситип, өзини махтиған адәм маңа өчмәнләрдин әмәс еди; Әгәр шундақ болған болса, униңдин өзүмни қачураттим;
Əgər məni düşmən təhqir etsəydi, dözərdim, Yağı qarşımda qürrələnsəydi, gizlənərdim.
13 Лекин буни қилған сән екәнлигиңни — Мениң бурадирим, сирдишим, әзиз достум болуп чиқишиңни ойлимаптимән!
Amma bunu sən etdin, ey rəfiqim, Ey yoldaşım, ürək həmdəmim.
14 Халайиққа қетилип, Худаниң өйигә иккимиз биллә маңған едуқ, Өз ара шерин параңларда болған едуқ;
Səninlə şirin-şirin söhbət edərdik, Allah evinə birgə gedərdik.
15 Мошундақ [сатқунларни] өлүм туюқсиз чөчитивәтсун! Улар тәһтисараға тирик чүшкәй! Чүнки уларниң маканлирида, уларниң арисида рәзиллик турмақта. (Sheol h7585)
Qoy düşmənlərə qəfil ölüm gəlsin, Onlar diri-diri ölülər diyarına düşsün, Çünki şər onların evində və qəlbindədir. (Sheol h7585)
16 Лекин мән болсам, Худаға нида қилимән; Пәрвәрдигар мени қутқузиду.
Mənsə Allahı səsləyərəm, Rəbb məni xilas edər.
17 Әтигини, ахшими вә чүштә, Дәрдимни төкүп пәряд көтиримән; У җәзмән садайимға қулақ салиду.
Səhər, günorta, axşam nalə çəkirəm, Ah-zar edirəm, O, səsimi eşidir.
18 У маңа қарши қилинған җәңдин мени аман қилиду; Гәрчә көп адәмләр мени қоршавға алған болсиму.
Çoxları əleyhimə çıxır, Amma O, canımı döyüşdən qoruyur.
19 Тәңри — әзәлдин тәхттә олтирип кәлгүчи! [У наләмни] аңлап уларни бир тәрәп қилиду; (Селаһ) Чүнки уларда һеч өзгиришләр болмиди; Улар Худадин һеч қорқмайду.
Əzəldən bəri taxtında oturan Allah Məni eşidib onları zəlil edəcək. (Sela) Çünki onlar əsla dəyişməz, Allahdan qorxmurlar.
20 [Һелиқи бурадирим] өзи билән дост болғанларға мушт көтәрди; Өз әһдисини бузуп ташлиди.
Yoldaşım dostuna əl qaldırır, Dostluq əhdini pozur.
21 Ағзи сериқ майдинму юмшақ, Бирақ көңли җәңдур униң; Униң сөзлири яғдинму силиқ, Әмәлийәттә суғуруп алған қиличлардур.
Onun dili kərə yağından da yağlıdır, Qəlbində isə çəkişmələr yaşayır, Sözləri zeytun yağından yumşaqdır, Amma sıyrılmış qılınclardır.
22 Жүкүңни Пәрвәрдигарға ташлап қой, У сени йөләйду; У һәққанийларни һәргиз тәврәтмәйду.
Sən qayğı yükünü Rəbbə ver, Qoy sənə dayaq olsun. O heç vaxt salehə sarsıntı verməz.
23 Бирақ, сән Худа әшу рәзилләрни һалакәт һаңиға чүшүрисән; Қанхорлар вә һейлигәрләр өмриниң йериминиму көрмәйду; Бирақ мән болсам, саңа тайинимән.
Ey Allah, qanlı, hiyləgər adamları Qəbirə endirəcəksən. Onların ömrü yarıya çatmayacaq. Amma mən yalnız Sənə güvənirəm!
