Зәбур 54

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған «Масқил» (Зиф шәһиридикиләр Саул падишаниң йениға берип: «Давут бизниң мошу жутимизға мөкүвалған, сили билмәмдила?» дәп айғақчилиқ қилғандин кейин йезилған): И Худа, Өз намиң билән мени қутқузғайсән; Зор қудритиң билән дәвайимни сориғайсән.

Jusqu'à la Fin, parmi les hymnes, instruction de David, Quand ceux de Ziph entrèrent, et dirent à Saül: N'as-tu pas vu où David est caché parmi nous? Dieu, sauve-moi par ton nom, et juge-moi par ta puissance!

2 И Худа, дуайимни аңлиғайсән; Ағзимдики сөзләргә қулақ салғайсән.

Dieu, écoute ma prière; sois attentif aux paroles de ma bouche!

3 Чүнки ят адәмләр маңа һуҗум қилишқа орнидин турди; Зомигәрләр мениң җенимни овлимақта; Улар Худани нәзиригә һеч илмайду. (Селаһ)

Car des étrangers se sont élevés contre moi, et des hommes puissants en veulent à ma vie; ils n'ont point eu le Seigneur devant les yeux. (Pause)

4 Қара, Худа маңа ярдәм қилғучидур; Рәб җенимни йөләйдиғанлар арисидидур. (Селаһ)

Et voilà que Dieu me vient en aide, et le Seigneur est le sauveur de mon âme.

5 У дүшмәнлиримниң яманлиғини өзигә қайтуриду; [И Худа], Өз һәқиқитиң билән уларни үзүп ташлиғайсән.

Il fera retomber le mal sur ses ennemis; détruis-les dans ta vérité.

6 Мән Саңа халис қурбанлиқлар сунимән; Намиңни мәдһийәләймән, и Пәрвәрдигар; Шундақ қилиш әладур.

Je te ferai un sacrifice volontaire; je rendrai grâces à ton nom, Seigneur parce que cela est bien.

7 Чүнки У мени барлиқ бала-қазалардин қутқузди; Дүшмәнлиримниң мәғлубийитини өз көзум билән көрдүм.

Car c'est toi qui m'as délivré de toutes mes tribulations, et mon œil a regardé de haut tous mes ennemis.