< Зәбур 53 >
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Махалат аһаңида Давут язған «Масқил»: Ахмақ киши көңлидә: «Һеч бир Худа йоқ» — дәйду. Улар чириклишип, Нәпрәтлик қәбиһ ишларни қилишти; Уларниң ичидә меһриванлиқ қилғучи йоқтур.
Au maître de chant. Sur le ton plaintif. Cantique de David. L’insensé dit dans son cœur: « il n’y a pas de Dieu! » Ils sont corrompus, ils commettent des crimes abominables; il n’en est aucun qui fasse le bien.
2 Худа әрштә туруп, инсан балилирини күзитип: «Бу инсанларниң арисида, инсапни чүшинидиған бирәрси бармиду? Худани издәйдиғанлар бармиду?
Dieu, du haut des cieux, regarde les fils de l’homme, pour voir s’il se trouve quelqu’un d’intelligent, quelqu’un qui cherche Dieu.
3 Һәммә адәм йолдин чиқти, Һәммә адәм чириклишип кәтти, Меһриванлиқ қилғучи йоқтур, һәтта бириму.
Tous sont égarés, tous sont pervertis; il n’en est aucun qui fasse le bien, pas même un seul.
4 Нанни йегәндәк Мениң хәлқимни жутувалған, Қәбиһлик қилғучиларниң билими йоқмиду?» — дәйду. Улар Пәрвәрдигарға һеч бир илтиҗа қилмайду.
N’ont-ils pas de connaissance ceux qui commettent l’iniquité? Ils dévorent mon peuple comme ils mangent du pain, ils n’invoquent pas Dieu!
5 Қорққидәк һеч иш болмисиму, Мана уларни ғайәт зор қорқунуч басти; Чүнки Худа сени қоршавға алғанларниң устиханлирини парчилап чечивәтти; Сән уларни хиҗиллиққа қойдуң; Чүнки Худа уларни нәзиридин сақит қилди.
Ils trembleront tout à coup d’épouvante, sans qu’il y ait sujet d’épouvante; car Dieu a dispersé les os de celui qui campait contre toi; tu les as confondus, car Dieu les a rejetés.
6 Аһ, Исраилниң ниҗатлиғи Зиондин чиқип кәлгән болса еди! Худа Өз хәлқини асаритидин чиқирип, азатлиққа ериштүргән чағда, Яқуп шатлиниду, Исраил хошал болиду!
Oh! puisse venir de Sion la délivrance d’Israël! Quand Dieu ramènera les captifs de son peuple, Jacob se réjouira, Israël sera dans l’allégresse.