< Зәбур 52 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»; Едомлуқ Доәг Саул падишаниң йениға берип: «Давут Ахимәләкниң өйигә кирди» дәп айғақчилиқ қилғандин кейин йезилған: — И ночи батур, Немә үчүн рәзиллигиңдин махтинисән? Тәңриниң өзгәрмәс муһәббити мәңгүлүктур.
To the chief Musician: an instruction. Of David; when Doeg the Edomite came and told Saul, and said unto him, David came to the house of Ahimelech. Why boastest thou thyself in evil, thou mighty man? The loving-kindness of God [abideth] continually.
2 Өткүр устира кәби, Тилиң зәһәр чачмақчи, У ялғанчилиқ тоқуватиду.
Thy tongue deviseth mischievous things, like a sharp razor, practising deceit.
3 Сән яхшилиқниң орнида яманлиқни, Һәқ сөзләшниң орнида ялғанчилиқни яхши көрисән;
Thou hast loved evil rather than good, lying rather than to speak righteousness. (Selah)
4 Һаман адәмни набут қилидиған сөзләрни яхши көрисән, и алдамчи тил!
Thou hast loved all devouring words, O deceitful tongue!
5 Бәрһәқ, Тәңри охшашла сени мәңгүгә йоқитиду; У сени тутувалиду, йәни өз чедириңдин тартип чиқиду; Тирикләрниң зиминидин сени йилтизиңдин қомуруп ташлайду. (Селаһ)
God shall likewise destroy thee for ever; he shall take thee away, and pluck thee out of [thy] tent, and root thee out of the land of the living. (Selah)
6 Һәққанийлар буни көрүп қорқушиду, Вә уни мәсқирә қилип күлүп: —
The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him, [saying, ]
7 «Қараңлар, Худани өз йөләнчиси қилмиған адәм, Пәқәт өз байлиқлириниң көплүгигә таянған адәм; У ач көзлүги билән күчләнди» — дәйду.
Behold the man that made not God his strength, but put confidence in the abundance of his riches, [and] strengthened himself in his avarice.
8 Мән болсам Худаниң өйидә өскән барақсан зәйтун дәрәқтәкмән, Мән Худаниң өзгәрмәс муһәббитигә мәңгүгә тайинимән.
But as for me, I am like a green olive-tree in the house of God: I will confide in the loving-kindness of God for ever and ever.
9 Мән Саңа әбәдил-әбәт тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән бу ишларни қилдиңсән; Мөмин бәндилириң алдида намиңға тәлмүрүп күтимән; Мошундақ қилиш әладур.
I will praise thee for ever, because thou hast done [it]; and I will wait on thy name, before thy godly ones, for it is good.

< Зәбур 52 >