Зәбур 52

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»; Едомлуқ Доәг Саул падишаниң йениға берип: «Давут Ахимәләкниң өйигә кирди» дәп айғақчилиқ қилғандин кейин йезилған: — И ночи батур, Немә үчүн рәзиллигиңдин махтинисән? Тәңриниң өзгәрмәс муһәббити мәңгүлүктур.

以东人多益来告诉扫罗说：“大卫到了亚希米勒家。”那时，大卫作这训诲诗，交与伶长。 勇士啊，你为何以作恶自夸？ 神的慈爱是常存的。

2 Өткүр устира кәби, Тилиң зәһәр чачмақчи, У ялғанчилиқ тоқуватиду.

你的舌头邪恶诡诈， 好像剃头刀，快利伤人。

3 Сән яхшилиқниң орнида яманлиқни, Һәқ сөзләшниң орнида ялғанчилиқни яхши көрисән;

你爱恶胜似爱善， 又爱说谎，不爱说公义。 (细拉)

4 Һаман адәмни набут қилидиған сөзләрни яхши көрисән, и алдамчи тил!

诡诈的舌头啊， 你爱说一切毁灭的话！

5 Бәрһәқ, Тәңри охшашла сени мәңгүгә йоқитиду; У сени тутувалиду, йәни өз чедириңдин тартип чиқиду; Тирикләрниң зиминидин сени йилтизиңдин қомуруп ташлайду. (Селаһ)

神也要毁灭你，直到永远； 他要把你拿去，从你的帐棚中抽出， 从活人之地将你拔出。 (细拉)

6 Һәққанийлар буни көрүп қорқушиду, Вә уни мәсқирә қилип күлүп: —

义人要看见而惧怕， 并要笑他，

7 «Қараңлар, Худани өз йөләнчиси қилмиған адәм, Пәқәт өз байлиқлириниң көплүгигә таянған адәм; У ач көзлүги билән күчләнди» — дәйду.

说：看哪，这就是那不以 神为他力量的人， 只倚仗他丰富的财物，在邪恶上坚立自己。

8 Мән болсам Худаниң өйидә өскән барақсан зәйтун дәрәқтәкмән, Мән Худаниң өзгәрмәс муһәббитигә мәңгүгә тайинимән.

至于我，就像 神殿中的青橄榄树； 我永永远远倚靠 神的慈爱。

9 Мән Саңа әбәдил-әбәт тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән бу ишларни қилдиңсән; Мөмин бәндилириң алдида намиңға тәлмүрүп күтимән; Мошундақ қилиш әладур.

我要称谢你，直到永远， 因为你行了这事。 我也要在你圣民面前仰望你的名； 这名本为美好。