Зәбур 51
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй. Бу [күй] Натан пәйғәмбәр униң йениға келип, уни Бат-Шеба билән болған зинахорлуғи тоғрилиқ әйиплигәндин кейин йезилған: — Өзгәрмәс муһәббитиң билән, и Худа, маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән! Рәһимдиллиқлириңниң көплүги билән асийлиқлиримни өчүрүвәткәйсән!
Dem Musikmeister; ein Psalm von David, als der Prophet Nathan zu ihm kam, nachdem er sich mit Bathseba vergangen hatte. Sei mir gnädig, o Gott, nach deiner Güte!
2 Мени қәбиһлигимдин йилтизимғичә ювәткәйсән, Гунайимдин мени тазилиғайсән.
Wasche völlig mir ab meine Schuld und mache mich rein von meiner Missetat!
3 Чүнки мән асийлиқлиримни тонуп иқрар қилдим; Гунайим һемишә көз алдимда туриду.
Ach, ich erkenne meine Vergehen wohl, und meine Missetat steht mir immerdar vor Augen!
4 Сениң алдиңда, пәқәт Сениң алдиңдила гуна өткүзүп, Нәзириңдә рәзил болған ишни садир қилдим; Шу вәҗидин, Сән [мени әйипләп] сөзлисәң, адиллиғиң испатлиниду; [Мени] сорақ қилғиниңда, Өзүңниң паклиғи испатлиниду.
Gegen dich allein hab’ ich gesündigt und habe getan, was böse ist in deinen Augen, auf daß du recht behältst mit deinen Urteilssprüchen und rein dastehst mit deinem Richten.
5 Мана, мән туғулғинимдила, яманлиқта едим, Анамниң қарнида пәйда болғинимдила мән гунада болдум.
Ach, in Schuld bin ich geboren, und in Sünde hat meine Mutter mich empfangen.
6 Бәрһәқ, Сән адәмләрниң чин қәлбидин сәмимийлик тәләп қилисән; Ичимдики йошурун җайлиримда Сән маңа даналиқни билдүрисән.
Du hast Gefallen an Wahrheit im innersten Herzen, und im Verborg’nen läßt du mich Weisheit erkennen.
7 Мени [гуналиримдин] зофа билән тазилиғайсән, Һәм мән пак болимән; Мени пакпакиз жуйғайсән, мән қардинму ақ болимән.
Entsündige mich mit Ysop, daß ich rein werde, wasche mich, daß ich weißer werde als Schnee.
8 Маңа шат-хурам авазларни аңлатқайсән; Шуниң билән Сән әзгән устиханлирим йәнә шатлиниду.
Laß mich (wieder) Freude und Wonne empfinden, daß die Glieder frohlocken, die du zerschlagen.
9 Гуналиримдин чирайиңни йошуруп, Яманлиқлиримни өчүривәткәйсән.
Verhülle dein Antlitz vor meinen Sünden und tilge alle meine Missetaten!
10 Мәндә пак қәлб яратқайсән, и Худа; Вуҗумдики садиқ роһумни йеңилиғайсән.
Schaffe mir, Gott, ein reines Herz und stell’ einen neuen, festen Geist in meinem Innern her!
11 Мени һозуруңдин чиқиривәтмигәйсән; Мениңдин Муқәддәс Роһуңни қайтурувалмиғайсән.
Verwirf mich nicht von deinem Angesicht und nimm deinen heiligen Geist nicht weg von mir!
12 Аһ, ниҗатлиғиңдики шатлиқни маңа йеңибаштин һес қилдурғайсән; Итаәтмән роһ арқилиқ мени йөлигәйсән.
Gib, daß ich deiner Hilfe mich wieder freue, und rüste mich aus mit einem willigen Geist!
13 Буниң билән мән итаәтсизләргә йоллириңни үгитәй, Вә гунакарлар йениңға қайтиду.
Dann will ich die Übertreter deine Wege lehren, und die Missetäter sollen zu dir sich bekehren.
14 Қан төкүш гунайидин мени қутулдурғайсән, И Худа, маңа ниҗатлиқ бәргүчи Худа, Шуниң билән тилим һәққанийлиғиңни яңритип күйләйду.
Errette mich von Blutschuld, o Gott, du Gott meines Heils, damit meine Zunge deine Gerechtigkeit jubelnd preise!
15 И Рәббим, ләвлиримни ачқайсән, Ағзим мәдһийилириңни баян қилиду.
O Allherr, tu mir die Lippen auf, damit mein Mund deinen Ruhm verkünde!
16 Чүнки Сән қурбанлиқни хуш көрмәйсән; Болмиса сунар едим; Көйдүрмә қурбанлиқлардинму хурсәнлик тапмайсән.
Denn an Schlachtopfern hast du kein Gefallen, und brächte ich Brandopfer dar: du möchtest sie nicht.
17 Худа қобул қилидиған қурбанлиқлар сунуқ бир роһтур; Сунуқ вә езилгән қәлбни Сән кәмситмәйсән, и Худа;
Opfer, die Gott gefallen, sind ein zerbrochner Geist; ein zerbrochnes und zerschlagnes Herz wirst du, o Gott, nicht verschmähen. –
18 Шапаитиң билән Зионға меһриванлиқни көрсәткәйсән; Йерусалимниң сепиллирини йеңибаштин бена қилғайсән!
Tu doch Gutes an Zion nach deiner Gnade: baue Jerusalems Mauern wieder auf!
19 У чағда Сән һәққанийлиқтин болған қурбанлиқлардин, көйдүрмә қурбанлиқлардин, Пүтүнләй көйдүрүлгән көйдүрмә қурбанлиқлардин хурсәнлик таписән; У чағда адәмләр қурбангаһиңға буқа-өкүзләрни тәқдим қилишиду.
Dann wirst du auch Wohlgefallen haben an richtigen Opfern, an Brand- und Ganzopfern; dann wird man Farren opfern auf deinem Altar.
