Зәбур 50
1 Асаф язған күй: — Қадир Худа, йәни Пәрвәрдигар еғиз ечип, Күнчиқиштин күнпетишқичә йәр йүзидикиләргә мураҗиәт қилди.
| מזמור לאסף אל אלהים יהוה דבר ויקרא ארץ ממזרח שמש עד מבאו׃ |
2 Гөзәлликниң җәвһири болған Зион теғидин, Худа җулалиди.
| מציון מכלל יפי אלהים הופיע׃ |
3 Худайимиз келиду, У һәргизму сүкүт ичидә турмайду; Униң алдида йәвәткүчи от келиду; Униң әтрапида зор боран-чапқун қайнайду.
| יבא אלהינו ואל יחרש אש לפניו תאכל וסביביו נשערה מאד׃ |
4 Өз хәлқини сорақ қилиш үчүн, У жуқуридин асманларни, Йәрниму гувалиққа чақириду: —
| יקרא אל השמים מעל ואל הארץ לדין עמו׃ |
5 «Мениң мөмин бәндилиримни, Йәни Мән билән қурбанлиқ арқилиқ әһдә түзгүчиләрни һозурумға чақирип жиғиңлар!»
| אספו לי חסידי כרתי בריתי עלי זבח׃ |
6 Асманлар униң һәққанийлиғини елан қилиду, Чүнки Худа Өзи сорақ қилғучидур! (Селаһ)
| ויגידו שמים צדקו כי אלהים שפט הוא סלה׃ |
7 «Аңлаңлар, и хәлқим, Мән сөз қилай; И Исраил, Мән саңа һәқиқәтни ейтип қояйки, Мәнки Худа, сениң Худайиңдурмән.
| שמעה עמי ואדברה ישראל ואעידה בך אלהים אלהיך אנכי׃ |
8 Һазир әйиплигиним сениң қурбанлиқлириң сәвәвидин, Яки һемишә алдимда сунулидиған көйдүрмә қурбанлиқлириң сәвәвидин әмәс;
| לא על זבחיך אוכיחך ועולתיך לנגדי תמיד׃ |
9 Мән сениң еғилиңдин һеч бир өкүзни, Қотанлириңдин һеч бир текини алмақчи әмәсмән.
| לא אקח מביתך פר ממכלאתיך עתודים׃ |
10 Чүнки орманлиқлардики барлиқ һайванатлар Маңа мәнсуптур, Миңлиған тағдики мал-варанларму Мениңкидур;
| כי לי כל חיתו יער בהמות בהררי אלף׃ |
11 Тағлардики пүтүн учар-қанатларни билимән, Даладики барлиқ җаниварлар Мениңкидур.
| ידעתי כל עוף הרים וזיז שדי עמדי׃ |
12 Қарним ачсиму саңа ейтмаймән; Чүнки аләм вә униңға толған һәммә нәрсиләр Мениңкидур.
| אם ארעב לא אמר לך כי לי תבל ומלאה׃ |
13 Әҗәба, Мән өкүзниң гөшини йәмдимән? Текиниң қенини ичәмдимән?
| האוכל בשר אבירים ודם עתודים אשתה׃ |
14 Қурбанлиқ сүпитидә Худаға тәшәккүрләрни ейт; Һәммидин Алий Болғучиға қилған вәдәңгә вапа қил.
| זבח לאלהים תודה ושלם לעליון נדריך׃ |
15 Бешиңға күн чүшкәндә Маңа мураҗиәт қил; Мән сени қутулдуримән, Сән болсаң Мени улуқлиғайсән».
| וקראני ביום צרה אחלצך ותכבדני׃ |
16 Лекин рәзилләргә Худа шундақ дәйду: — «Мениң әмирлиримни баян қилишқа немә һәққиң бар? Әһдәмни тилға алғидәк сән ким едиң?
| ולרשע אמר אלהים מה לך לספר חקי ותשא בריתי עלי פיך׃ |
17 Сән Мениң тәлимлиримдин йиргәндиң, Сөзлиримни рәт қилдиң әмәсму?
| ואתה שנאת מוסר ותשלך דברי אחריך׃ |
18 Оғрини көрсәң, сән униңдин зоқ алдиң, Зинахорлар билән шерик болдуң;
| אם ראית גנב ותרץ עמו ועם מנאפים חלקך׃ |
19 Ағзиңдин яман гәп чүшмәйду; Тилиң ялғанчилиқни тоқуйду.
| פיך שלחת ברעה ולשונך תצמיד מרמה׃ |
20 Өз қериндишиңниң яман гепини қилип олтирисән, Анаңниң оғлиға төһмәт қилисән.
| תשב באחיך תדבר בבן אמך תתן דפי׃ |
21 Сән бу ишларни қилғиниңда, Мән үн чиқармидим; Дәрвәқә, сән Мени өзүңгә охшаш дәп ойлидиң; Лекин Мән сени әйипләп, Бу ишларни көз алдиңда әйни бойичә саңа көрситимән.
| אלה עשית והחרשתי דמית היות אהיה כמוך אוכיחך ואערכה לעיניך׃ |
22 — И, Тәңрини унтуғанлар, буни көңүл қоюп аңлаңлар! Болмиса, силәрни парә-парә қиливетимән; Һеч ким силәрни қутқузалмайду.
| בינו נא זאת שכחי אלוה פן אטרף ואין מציל׃ |
23 Бирақ қурбанлиқ сүпитидә рәхмәт ейтқанларниң һәр қайсиси Маңа шәрәп кәлтүриду; Шундақ қилип, униңға Өз ниҗатлиғимни көрситишимгә йол тәйярлиған болиду.
| זבח תודה יכבדנני ושם דרך אראנו בישע אלהים׃ |
