Зәбур 5
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, нәйләр билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Мениң сөзлиримгә қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар, Мениң аһлиримға көңүл бөлгәйсән.
En Psalm Davids, till att föresjunga för arfvet. Herre, hör min ord; gif akt uppå mitt tal.
2 Көтәргән пәрядлиримни аңла, мениң Падишасим, мениң Худайим, Чүнки саңила дуа қилимән.
Gif akt uppå, mitt rop, min Konung, och min Gud; ty jag vill bedja inför dig.
3 И Пәрвәрдигар, сәһәрдә Сән авазимни аңлайсән; Мән сәһәрдә өзүмни Саңа қаритимән, Жуқириға көз тикимән.
Herre, bittida hör mina röst; bittida vill jag skicka mig till dig, och taga der vara, uppå.
4 Чүнки Сән рәзилликтин һозур алғучи илаһ әмәсдурсән; Яманлиқ һәргиз Сән билән биллә турмайду.
Ty du äst icke den Gud, hvilkom ett ogudaktigt väsende behagar; den der ond är, han blifver icke för dig.
5 Почи-тәкәббурлар көзүң алдида туралмайду; Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси Саңа жиркиничликтур.
De storordige bestå intet för din ögon; alla ogerningsmän hatar du.
6 Ялған сөзлигүчиләрниң һәммисини һалак қилисән; Пәрвәрдигар қанхор, алдамчи кишиләргә нәпрәт қилур.
Du förgör de lögnaktiga; Herren hafver en styggelse vid de blodgiruga och falska.
7 Бирақ мән болсам, меһри-шәпқитиңниң кәңричилигидин өйүңгә киримән; Саңа болған әймиништин муқәддәс ибадәтханаңға қарап сәҗдә қилимән;
Men jag vill gå in i ditt hus på, dina stora barmhertighet, och tillbedja emot ditt helga tempel i dine fruktan.
8 Мени өч көргәнләр түпәйлидин Өз һәққанийлиғиң билән мени йетәклигәйсән, и Пәрвәрдигар; Йолуңни алдимда түз қилғин.
Herre, led mig i dine rättfärdighet, för mina fiendars skull; gör din väg rättan för mig.
9 Чүнки уларниң ағзида һеч қандақ сәмимийлик йоқтур; Уларниң ички дунияси болса пасиқлиқтур, Уларниң галлири ечилған қәбирдәк сесиқтур, Улар тили билән хушамәт қиливатиду.
Ty uti deras mun är intet visst: deras innersta är vedermöda; deras strupe är en öppen graf; med deras tungor skrymta de.
10 Уларниң гунайини бекиткәйсән, и Худа; Улар өз планлири билән өзлири моллақ атсун; Уларни өзлириниң нурғунлиған итаәтсизликлири билән һайдап чиқарғайсән; Чүнки улар Саңа асийлиқ қилди.
Döm dem, Gud, att de måga falla af sitt uppsåt; drif dem ut för deras stora öfverträdelses skull; ty de äre dig gensträfvige.
11 Шундақ қилғанда Саңа таянғанларниң һәммиси шатлиниду; Улар мәңгү шатлиқ билән тәнтәнә қилиду; Сән уларни қоғдайсән; Сениң намиңни сөйгәнләр сениңдин яйрайду.
Låt glädja sig alla dem som trösta uppå dig, evinnerliga låt dem fröjda sig; ty du beskärmar dem; låt dem i dig glade vara, som ditt Namn kärt hafva.
12 Чүнки Сән, и Пәрвәрдигар, һәққаний адәмгә бәхит ата қилисән; Уни шапаитиң билән қалқан кәби орайсән.
Ty du, Herre, välsignar de rättfärdiga; du kröner dem med nåde, såsom med en sköld.
