Зәбур 49
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — И барлиқ хәлиқләр, көңүл қоюп аңлаңлар! Йәр йүзидә туруватқанлар, қулақ селиңлар!
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. A Melody. Hear ye, this all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of this passing world;
2 Мәйли аддий пухра, я есилзадиләр, Я бай, я гадайлар болсун, һәммиңлар аңлаңлар!
Both sons of the low, And sons of the high, —Together both rich and needy: —
3 Ағзим даналиқни сөзләйду, Дилим әқилгә уйғун ишларни ойлап чиқиду.
My mouth, shall speak forth Wisdom, And the soft utterance of my heart be Understanding:
4 Қулиқим һекмәтлик тәмсилни зән қоюп аңлайду, Чилтар челип сирлиқ сөзни ечип беримән.
I will bend, to a by-word, mine ear, I will open, on the lyre, mine enigma.
5 Еғир күнләрдә, мени қилтаққа чүшүрмәкчи болғанларниң қәбиһликлири әтрапимда болсиму, Мән немишкә қорқидикәнмән?
Wherefore should I fear in the days of calamity, Though the iniquity of them who lie in wait for me should enclose me?
6 Улар байлиқлириға тайиниду, Мал-мүлүклириниң зорлуғи билән чоңчилиқ қилиду;
As for them who are trusting in their wealth, —And, in the abundance of their riches, do boast themselves,
7 Инсан мәңгүгә яшап, Гөр-һаңни көрмәслиги үчүн, Һеч ким өз бурадәриниң һаятини пул билән қайтурувалалмайду; Вә яки Худаға униң җенини қутулдурғидәк бани берәлмәйду; (Чүнки униң җениниң баһаси интайин қиммәт, Вә бу баһа бойичә болғанда, мәңгүгә қәриз тапшуруши керәктур)
A brother, can none of them, redeem, he cannot give unto God a ransom for himself:
So costly, is the redemption of their soul, That it faileth unto times age-abiding;
That he should, yet, live on, continually, Should not see corruption.
10 Һәммигә аянки, данишмән адәмләрму өлиду; Һәммә адәм билән тәң, надан вә һамақәтләр биллә һалак болиду, Шундақла улар мал-дуниясини өзгиләргә қалдуруп кетиду.
For it is seen that, the wise, die, Together with the dullard, and the brutish, do they perish, And leave, to others, their wealth:
11 Уларниң көңлидики ой-пикирләр шундақки: «Өй-имаритимиз мәңгүгә, Макан-туралғулиримиз дәвирдин-дәвиргичә болиду»; Улар өз йәрлиригә исимлирини нам қилип қойиду.
Their, inward thought, is that their houses are for times age-abiding, Their habitations, for generation after generation, —They give their own names unto lands!
12 Бирақ инсан өзиниң нам-иззитидә туривәрмәйду, У һалак болған һайванлардәк кетиду.
But, a son of earth, though wealthy, cannot tarry, He hath made himself a by-word—Beasts, they resemble:
13 Уларниң мошу йоли дәл уларниң наданлиғидур; Лекин уларниң кәйнидин дунияға кәлгәнләр, йәнила уларниң ейтқан сөзлиригә апирин оқуйду. (Селаһ)
This, their way, is a folly to them, And yet, their followers, with their mouth, approve. (Selah)
14 Улар қойлардәк тәһтисараға ятқузулиду; Өлүм уларни өз озуғи қилиду; Әтиси сәһәрдә дуруслар уларниң үстидин һөкүм жүргүзиду; Уларниң гөзәллиги чиритилишқа тапшурулиду; Тәһтисара болса уларниң һәйвәтлик маканидур! (Sheol h7585)
Like sheep—into hades, are they driven, Death shall shepherd them, —And the upright shall have dominion over them in the morning, Even their form, is to decay, Hades, is all that remaineth of a habitation for him. (Sheol h7585)
15 Бирақ Худа җенимни тәһтисараниң илкидин қутқузиду; Чүнки У мени қобул қилиду. (Селаһ) (Sheol h7585)
But, God, will redeem my soul, out of the hand of hades, For he will take me. (Selah) (Sheol h7585)
16 Бириси бейип кетип, Аилә-җәмәтиниң абройи өсүп кәтсиму, Қорқма;
Do not fear, When a man becometh rich, When the glory of his house increaseth;
17 Чүнки у өлгәндә һеч нәрсисини елип кетәлмәйду; Униң шөһрити униң билән биллә [гөргә] чүшмәйду.
For, when he dieth, he shall take, nothing, his glory shall not descend after him;
18 Гәрчә у өмүр бойи өзини бәхитлик чағлиған болсиму, (Бәрһәқ, кишиләр ронақ тапқиниңда, әлвәттә сени һаман махтайду)
For, though, his own self—while he lived, he used to bless, And they will praise thee, when thou doest well to thyself,
19 Ахири берип, у йәнила ата-бовилириниң йениға кетиду; Улар мәңгүгә йоруқлуқни көрәлмәйду.
He shall enter as far as the circle of his fathers, Nevermore, shall they see the light.
20 Инсан иззәт-абройда болуп, лекин йорутулмиса, Һалак болидиған һайванларға охшаш болиду, халас.
A son of earth though wealthy, who discerneth not, Hath made himself a by-word, Beasts, they resemble.
