Зәбур 48
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Улуқдур Пәрвәрдигар, Худайимизниң шәһиридә, Униң муқәддәслиги турған тағда, У зор мәдһийәләргә лайиқтур!
ヱホバは大なり われらの神の都そのきよき山のうへにて甚くほめたたへられたまふべし
2 Егизлигидин көркәм, Зион теғи, Пүткүл җаһанниң хурсәнлигидур; Шималий тәрәплири гөзәлдур, Бүйүк падишаниң шәһиридур!
シオンの山はきたの端たかくしてうるはしく喜悦を地にあまねくあたふ ここは大なる王のみやこなり
3 Худа қорғанлирида туриду, Бу йәрдә У егиз панаһгаһ дәп тонулиду;
そのもろもろの殿のうちに神はおのれをたかき櫓としてあらはしたまへり
4 Мана, падишалар жиғилди, Улар шәһәрни бесип өтүп, җәм болди.
みよ王等はつどひあつまりて偕にすぎゆきぬ
5 [Шәһәрни] көрүпла улар алақзадә болди; Дәккә-дүккигә чүшүп бәдәр қечишти.
かれらは都をみてあやしみ且おそれて忽ちのがれされり
6 У йәрдә уларни титрәк басти, Толғақ йегән аялдәк улар азапланди;
戰慄はかれらにのぞみ その苦痛は子をうまんとする婦のごとし
7 Сән Таршиштики кемиләрни шәриқ шамили билән вәйран қиливәттиң.
なんぢは東風をおこしてタルシシの舟をやぶりたまふ
8 Қулиқимиз аңлиғанни, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң шәһиридә, Худайимизниң шәһиридә, Биз һазир өз көзимиз билән шундақ көрдуқ; Худа мәңгүгә уни мустәһкәм қилиду. (Селаһ)
曩にわれらが聞しごとく今われらは萬軍のヱホバの都われらの神のみやこにて之をみることをえたり 神はこの都をとこしへまで固くしたまはん (セラ)
9 Биз сениң муқәддәс ибадәтханаң ичидә туруп, и Худа, Өзгәрмәс муһәббитиңни сеғиндуқ.
神よ我らはなんぢの宮のうちにて仁慈をおもへり
10 Намиңға лайиқтур, Җаһанниң чәт-чәтлиригичә йәткүзүлгән мәдһийилириң, и Худа; Сениң оң қолуң һәққанийлиқ билән толған.
神よなんぢの譽はその名のごとく地の極にまでおよべり なんぢの右手はただしきにて充り
11 Сениң адил һөкүмлириңдин, Зион теғи шатланғай! Йәһуда қизлири хошал болғай!
なんぢのもろもろの審判によりてシオンの山はよろこびユダの女輩はたのしむべし
12 Зион теғини айлинип меңип, Әтрапида сәйли қилиңлар; Униң мунарлирини санап беқиңлар;
シオンの周圍をありき徧くめぐりてその櫓をかぞへよ
13 Кейинки әвлатқа уни баян қилиш үчүн, Сепил-истиһкамлирини көңүл қоюп күзитиңлар, Қорғанлирини көздин кәчүрүңлар.
その石垣に目をとめよ そのもろもろの殿をみよ なんぢらこれを後代にかたりつたへんが爲なり
14 Чүнки бу Худа әбәдил-әбәт бизниң Худайимиздур; У өмүрвайәт бизниң йетәкчимиз болиду!
そはこの神はいや遠長にわれらの神にましましてわれらを死るまでみちびきたまはん
