< Зәбур 47 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Барлиқ қовмлар, Худани алқишлаңлар! Униңға жуқури авазиңлар билән хошаллиқ тәнтәнисини яңритиңлар!
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ki he ngaahi foha ʻo Kola. Mou pasipasi homou nima, ʻae kakai kotoa pē; kalanga ki he ʻOtua ʻi he leʻo ʻoe fiefia.
2 Чүнки Һәммидин Алий Болғучи, Пәрвәрдигар, дәһшәтлик вә һәйвәтликтур, Пүткүл җаһанни сориғучи бүйүк Падишадур.
He ko Sihova fungani māʻolunga ʻoku fakailifia ia; ko e Tuʻi lahi ia ki māmani kotoa pē.
3 У бизгә хәлиқләрни бойсундуруп, Бизни әл-милләтләр үстигә һаким қилиду.
Te ne fakavaivai ʻae kakai kiate kitautolu, mo e ngaahi puleʻanga ki hotau lalo vaʻe.
4 У биз үчүн мирасимизни таллап, Йәни Өзи сөйгән Яқупниң пәхри болған зиминни бекитип бәрди. (Селаһ)
Te ne fili hotau tofiʻa maʻatautolu, ko e lelei ʻo Sēkope ʻaia ʻoku ne ʻofa ki ai. (Sila)
5 Худа тәнтәнә садаси ичидә, Пәрвәрдигар сүнай садаси ичидә жуқуриға көтирилди;
Kuo hāʻele hake ʻae ʻOtua ʻi he mavava, ko Sihova mo e leʻo ʻoe meʻa lea.
6 Худаға нахша-күй ейтиңлар, нахша-күй ейтиңлар! Падишасимизға нахша-күй ейтиңлар, нахша-күй ейтиңлар!
Hiva fakamālō ki he ʻOtua, hiva fakamālō: hiva fakamālō ki hotau Tuʻi, hiva fakamālō.
7 Худа пүткүл җаһанниң падишасидур; Зеһниңлар билән униңға нахша-күй ейтиңлар!
He ko e ʻOtua ko e Tuʻi ia ʻo māmani kotoa pē: mou hiva fakamālō ʻi he poto.
8 Худа әлләр үстидә һөкүм сүриду; У Өзиниң пак-муқәддәслигиниң тәхтидә олтириду.
‌ʻOku pule ʻae ʻOtua ki he hiteni: ʻoku ʻafio ʻae ʻOtua ʻi he ʻafioʻanga ʻo ʻene māʻoniʻoni.
9 Әл-жутларниң каттилири җәм болуп, Ибраһимниң Худасиниң хәлқигә қошулди; Чүнки җаһандики барлиқ қалқанлар Худаға тәвәдур; У нәқәдәр алийдур!
Kuo kātoa fakataha ʻae houʻeiki ʻoe kakai, ʻio, ko e kakai ʻae ʻOtua ʻo ʻEpalahame: ʻoku ʻi he ʻOtua ʻae ngaahi fakaū ʻo māmani: ʻoku māʻolunga lahi ʻaupito ia.

< Зәбур 47 >