Зәбур 47

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Барлиқ қовмлар, Худани алқишлаңлар! Униңға жуқури авазиңлар билән хошаллиқ тәнтәнисини яңритиңлар!

Батець дин палме, тоате попоареле! Ынэлцаць луй Думнезеу стригэте де букурие!

2 Чүнки Һәммидин Алий Болғучи, Пәрвәрдигар, дәһшәтлик вә һәйвәтликтур, Пүткүл җаһанни сориғучи бүйүк Падишадур.

Кэч Домнул, Чел Пряыналт, есте ынфрикошат: Ел есте Ымпэрат маре песте тот пэмынтул.

3 У бизгә хәлиқләрни бойсундуруп, Бизни әл-милләтләр үстигә һаким қилиду.

Ел не супуне попоареле, Ел пуне нямуриле суб пичоареле ноастре.

4 У биз үчүн мирасимизни таллап, Йәни Өзи сөйгән Яқупниң пәхри болған зиминни бекитип бәрди. (Селаһ)

Ел не алеӂе моштениря, слава луй Иаков, пе каре-л юбеште.

5 Худа тәнтәнә садаси ичидә, Пәрвәрдигар сүнай садаси ичидә жуқуриға көтирилди;

Думнезеу Се суе ын мижлокул стригэтелор де бируинцэ, Домнул ынаинтязэ ын сунетул трымбицей.

6 Худаға нахша-күй ейтиңлар, нахша-күй ейтиңлар! Падишасимизға нахша-күй ейтиңлар, нахша-күй ейтиңлар!

Кынтаць луй Думнезеу, кынтаць! Кынтаць Ымпэратулуй ностру, кынтаць!

7 Худа пүткүл җаһанниң падишасидур; Зеһниңлар билән униңға нахша-күй ейтиңлар!

Кэч Думнезеу есте ымпэрат песте тот пэмынтул: кынтаць о кынтаре ынцеляптэ!

8 Худа әлләр үстидә һөкүм сүриду; У Өзиниң пак-муқәддәслигиниң тәхтидә олтириду.

Думнезеу ымпэрэцеште песте нямурь, Думнезеу шаде пе скаунул Луй де домние чел сфынт.

9 Әл-жутларниң каттилири җәм болуп, Ибраһимниң Худасиниң хәлқигә қошулди; Чүнки җаһандики барлиқ қалқанлар Худаға тәвәдур; У нәқәдәр алийдур!

Домниторий попоарелор се адунэ ымпреунэ ку попорул Думнезеулуй луй Авраам; кэч але луй Думнезеу сунт скутуриле пэмынтулуй: Ел есте май ыналт ши май пресус де орьче.