Зәбур 46
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Пак қизлар үчүн» дегән аһаңда оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Худа панаһгаһимиз вә қудритимиздур; Күлпәтләр чүшкән һаман һазир болидиған бир ярдәмчидур.
Ilaah waa magangalkeenna iyo xooggeenna, Oo waa caawimaad inoo diyaar ah wakhtiga dhibaatada.
2 Шуңа йәр-зимин өңтүрүлүп, тағлар гүмүрүлүп деңиз тәглиригә чүшүп кәтсиму, Униң долқунлири шавқунлинип қайнам болсиму, Өркәшлири билән тағлар силкинип кәтсиму, Қорқмаймиз. (Селаһ)
Sidaas daraaddeed cabsan mayno in kastoo dhulku beddelmo, Iyo in kastoo buurahu badda uurkeeda ku dhex dhaqaaqaan,
Iyo in kastoo biyaheedu guuxaan oo qasmaan, Iyo in kastoo ay buurahu kibirkooda la ruxruxmaan. (Selaah)
4 Худаниң шәһирини — Йәни Һәммидин Алий Болғучи маканлашқан муқәддәс җайни, Хурсән қилидиған еқинлири шахлиған бир дәрия бардур.
Waxaa jira webi durdurradiisu ay ka farxiyaan magaalada Ilaah, Taasoo ah meesha quduuska ah ee Ilaaha ugu sarreeya taambuugyadiisa.
5 Худа униң оттурисидидур; У йәр һәргиз тәвримәйду; Худа таң етиш биләнла униңға ярдәмгә келиду.
Ilaah baa iyada ku dhex jira, mana ay dhaqaaqi doonto, Oo Ilaah baa iyada ku caawin doona marka waagu beryo.
6 [Барлиқ] әлләр қайнап, падишалиқлар титрәп кәтти; У авазини қоювәткән һаман, Йәр ерип кетиду.
Quruumihii way cabaadeen, oo boqortooyooyinkiina way dhaqdhaqaaqeen, Codkiisii buu ku hadlay, oo dhulkii baa dhalaalay.
7 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар биз билән биллә; Яқупниң Худаси егиз қорғинимиздур! (Селаһ)
Rabbiga ciidammadu waa inala jiraa, Oo Ilaaha Yacquub baa magangalkeenna ah. (Selaah)
8 Келиңлар, Пәрвәрдигарниң қилғанлирини көрүңлар! У йәр йүзидә қилған карамәт вәйранчилиқларни көрүңлар!
Bal kaalaya arka shuqullada Rabbiga, Iyo halaagga uu ku sameeyey dhulka.
9 У, җаһанниң у четигичә болған урушларни тохтитиду; У оқяларни сундуриду, Нәйзиләрни оштуветиду, Җәң һарвулирини отта көйдүриветиду.
Dagaallada wuu ku joojiyaa tan iyo dunida meesha ugu dambaysa, Qaansada wuu jebiyaa, oo warankana wuu jaraa, Oo gaadhifardoodkana dab buu ku gubaa.
10 У: «Тохташ, мениң Худа екәнлигимни билип қоюш! Мән пүткүл әлләр арисида улуқлинимән; Мән йәр йүзидә “бүйүк” дәп қарилимән» — дәйду.
Iska daaya oo ogaada inaan anigu Ilaah ahay, Waa laygu sarraysiin doonaa quruumaha dhexdooda, dhulkana waa laygu sarraysiin doonaa.
11 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар биз билән биллә, Яқупниң Худаси бизниң егиз қорғинимиздур!
Rabbiga ciidammadu waa inala jiraa, Oo Ilaaha Yacquub baa magangalkeenna ah. (Selaah)
