Зәбур 43

1 И Пәрвәрдигар, мән тоғрилиқ һөкүм чиқарғайсән, Дәвайимни әқидисиз бир хәлиқ алдида сориғайсән; Мени һейлигәр һәм қәбиһ адәмдин қутулдурғайсән.

Rends-moi justice, ô Dieu, défends ma cause Contre une nation infidèle! Délivre-moi de l'homme trompeur et pervers!

2 Чүнки Сән панаһгаһим болған Худадурсән; Немишкә мени ташлавәткәнсән? Немишкә дүшмәнниң зулумиға учрап, Һемишә азап чекип жүриватимән?» — дәймән.

Tu es mon Dieu, mon rempart. Pourquoi m'as-tu rejeté? Pourquoi dois-je marcher en vêtements de deuil, Sous l'oppression de l'ennemi?

3 Өз һәқиқитиң вә нуруңни әвәткин, Улар мени йетәклигәй! Мени муқәддәс теғиңға, Маканиңға елип кәлгәй!

Envoie ta lumière et ta vérité: qu'elles me guident; Qu'elles me ramènent sur ta montagne sainte. Dans ta demeure!

4 Шуниң билән мән Худаниң қурбангаһи алдиға барай, Йәни мениң чәксиз хушлуғум болған Тәңриниң йениға барай; Бәрһәқ, чилтар челип Сени мәдһийиләймән, и Худа, мениң Худайим!

Alors je m'avancerai vers l'autel de Dieu, » Du Dieu qui est ma joie et mon allégresse. Puis je te célébrerai sur la harpe, ô Dieu, mon Dieu!

5 И җеним, сән немишкә бундақ қайғурисән? Немишкә ичимдә бундақ беарам болуп кетисән? Худаға үмүт бағла! Чүнки мән Уни йәнила мәдһийиләймән, Йәни чирайимға саламәтлик, ниҗатлиқ ата қилғучи Худайимни мәдһийиләймән!

Pourquoi t'abats-tu, mon âme, et pourquoi frémis-tu en moi? Espère en Dieu, car je le célébrerai encore: Il est mon salut et mon Dieu!