Зәбур 43

1 И Пәрвәрдигар, мән тоғрилиқ һөкүм чиқарғайсән, Дәвайимни әқидисиз бир хәлиқ алдида сориғайсән; Мени һейлигәр һәм қәбиһ адәмдин қутулдурғайсән.

Aw Pathen kai n'tang sak lamtah hlangcim pawh namtu neh tuituknah te oelh lah. Hlangthai palat neh dumlai hlang kut lamloh kai n'hlawt lah.

2 Чүнки Сән панаһгаһим болған Худадурсән; Немишкә мени ташлавәткәнсән? Немишкә дүшмәнниң зулумиға учрап, Һемишә азап чекип жүриватимән?» — дәймән.

Pathen namah ngawntah ka lunghim pai ni. Ba ham lae kai nan hlahpham? Thunkha kah haemtaek dongah ba ham lae kopang neh ka van eh?

3 Өз һәқиқитиң вә нуруңни әвәткин, Улар мени йетәклигәй! Мени муқәддәс теғиңға, Маканиңға елип кәлгәй!

Na khosae neh na oltak te han tueih lah. Amih loh na tlang cim neh na tolhmuen la kai m'mawt saeh lamtah n'thak saeh.

4 Шуниң билән мән Худаниң қурбангаһи алдиға барай, Йәни мениң чәксиз хушлуғум болған Тәңриниң йениға барай; Бәрһәқ, чилтар челип Сени мәдһийиләймән, и Худа, мениң Худайим!

Tedae Pathen kah hmueihtuk taengah khaw, Pathen taengah kohoenah neh omngaihnah la ka pha vaengah rhotoeng neh Pathen nang te kan uem bitni ka Pathen aw.

5 И җеним, сән немишкә бундақ қайғурисән? Немишкә ичимдә бундақ беарам болуп кетисән? Худаға үмүт бағла! Чүнки мән Уни йәнила мәдһийиләймән, Йәни чирайимға саламәтлик, ниҗатлиқ ата қилғучи Худайимни мәдһийиләймән!

Aw ka hinglu badongah na ngam sut tih ka khuiah huenghueng na ko? Pathen te ngaiuep lah. Ka hmai kah khangnah neh ka Pathen amah te ka uem dae lah mako?