< Зәбур 42 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған «Масқил»: — Кейик ериқлардики суға тәшна болғандәк, Җеним саңа тәшнадур, и Худа.
Sakhi sitwi chimset ngaichat dangchah bangin, kahin ngaicha e O Pathen Elohim.
2 Мениң җеним Худаға, һаят Тәңригә интизардур; Аһ, мән қачанму Худаниң һозурида көрүнүшкә мүйәссәр болимән?
Hingjing Elohim Pathen chu dangchah in kalha ngai e. Itih tahle kache a a-anga kachibai theiding ham?
3 Мениң кечә-күндүз йегиним көз яшлирим болуп кәлгән; Хәқләр күн бойи мәндин: «Худайиң қәйәрдә?» дәп сорайду.
Sunle jan in lonlhi bou ann in kanei tai, kagal miten phat tin in ei enghouvun “Na Elohim Pathen hoija umham atiuve?”
4 Өткән күнләрни әсләп, Җенимниң дәрдлирини төкүватимән (Мән көпчилик билән кетиветип, Худаниң өйигә тәнтәнә қилип меңип, Хошаллиқта Һәмдусана оқуп, нахша ейтип, Һейтни тәбриклигән топ-топ қошундәк, җамаәт билән биллә бараттим!).
Kalung thim analheh ji e thil umdan hochu kageldoh ji teng: Elohim Pathen houin a mihonpi chutoh kilhon a, tanggol a Elohim Pathen inlam jon a kitol a thangvah la kisa a mihonpin golvah kibolji hochu!
5 — И җеним, Сән тенимдә немишкә бундақ қайғурисән? Немишкә ичимдә бундақ мәйүслинип кәттиң? Худаға үмүт бағла; Чүнки Униң җамалидин чиққан ниҗатлиқтин, Мән Уни йәнила улуқлаймән, — Мениң Худайимни!
Ibol a kei lunglha dah kahim? Ibol a kalung hibanga hesoh a ham? Keiman Elohim Pathen a kinepna giltah kanei in! Ken ama kathang vah kit ding ahi ka huhhing pu Elohim ka Pathen.
6 Җеним ичимдә мәйүслинип кәтти; Шуңа мән Сени сеғинимән; Һәтта мусапирлиқта Иордан дәрияси бойидики вадиларда, Һәрмон тағлирида, Мизар теғидиму Сени сеғинимән.
Tun keima kalung alhadah lheh jengtai, hinlah Jordan hung kondoh na, Hermon molsang lang hijong le kahin gel doh jing ding nahi.
7 Сениң шарқиратмилириңниң авазлириға, Чоңқур һаң билән чоңқур һаң маслишип һөкиримәктә. Сениң һәммә долқунлириң һәм қайнам-ташқинлириң мени ғәриқ қилди.
Nang man twipibang nakinon a naki ho twikhanglen gin chu kajai, nangma twipi kidilleh twipi kitol chun eihin lonvuh in ahi.
8 Күндүзи Пәрвәрдигар өзгәрмәс муһәббитини [маңа] буйруйду, Кечилири Униң нахшиси, Вә һәм һаятим болған Тәңригә қилған дуа маңа һәмраһ болиду.
Ahinlah niseh in Yahweh Pakai in angailutna longlou chun eiphung vuh jingin, chuleh janseh leh ama vahchoila kasajin hinkho eipe a Yahweh Pakai komma chun kataojin ahi.
9 Мән Қорам Тешим болған Худаға: — «Мени немишкә унтуп қалдиң? Мән немишкә дүшмәнниң зулумиға учрап, Һемишә азап чекип жүрүватимән?» — дәймән.
O Yahweh Pakai kasongpi keima kakapme, ipi dinga neisuhmil hitam? Ipidinga kadougal te bol hesoh jeh a lunggima kavale jingding ham?
10 Сүйәклиримни әзгәндәк рәқиплирим мени мәсқирә қилип әйипләйду; Улар күн бойи мәндин: «Худайиң қәйәрдә?» — дәп соримақта.
Eihou setnao hin kagep lhatan ahi, “Na Pathen hoija umham,” tin eidong jingun ahi.
11 И җеним, тенимдә немишкә бундақ қайғурисән? Немишкә ичимдә бундақ мәйүслинип кәттиң? Худаға үмүт бағла; Чүнки мән Уни йәнила мәдһийиләймән, Йәни чирайимға саламәтлик, ниҗатлиқ ата қилғучи Худайимни мәдһийиләймән! У мениң Худайимдур!
Ipi dinga keima hiti lungkham kahin, epidinga hiti lungboi kahim? Keiman Elohim Pathen nah kakinepna koijing ting chuleh eihuhhing paleh ka Pathen chu avellin thangvah kit inge.

< Зәбур 42 >