Зәбур 41
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Ғериб-аҗизларға ғәмхорлуқ қилған киши нәқәдәр бәхитлик-һә! Еғир күнләрдә Пәрвәрдигар униңға панаһ болиду.
Фериче де чел че ынгрижеште де чел сэрак, кэч ын зиуа ненорочирий Домнул ыл избэвеште;
2 Пәрвәрдигар уни қоғдап, уни аман сақлайду; У зиминда туруп бәхитияр яшайду; Сән уни дүшмәнлириниң ихтияриға чүшүрмәйсән!
Домнул ыл пэзеште ши-л цине ын вяцэ. Ел есте феричит пе пэмынт ши ну-л лашь ла бунул плак ал врэжмашилор луй.
3 Орун тутуп зәиплишип ятқинида, Пәрвәрдигар униңға дәрман болиду; Сән униң ятқан орун-көрпилирини раслап түзәштүрүп турисән.
Домнул ыл сприжинэ кынд есте пе патул де суферинцэ: ый ушурезь дурериле ын тоате болиле луй.
4 Мән илтиҗа қилип: — «И Пәрвәрдигар, маңа меһриванлиқ көрсәткәйсән, Җенимға шипалиқ бәргәйсән; Чүнки мән алдиңда гуна қилдим» — дедим.
Еу зик: „Доамне, ай милэ де мине! Виндекэ-мь суфлетул, кэч ам пэкэтуит ымпотрива Та!”
5 Дүшмәнлирим мән тоғрилиқ: — «У қачанму өлүп, нами-нәсли қуруп кетәр?» — дәп маңа яманлиқ тиләйду.
Врэжмаший мей зик ку рэутате деспре мине: „Кынд ва мури? Кынд ый ва пери нумеле?”
6 Бириси мени көргили кәлгән болса, У алдамчи сөзләрни қилиду; Улар кәйнимдин көңлидә шумлуқ топлап, Андин сиртларға чиқип шу ишларни тарқитип по атиду;
Дакэ вине чинева сэ мэ вадэ, ворбеште неадевэрурь, стрынӂе темеюрь ка сэ мэ ворбяскэ де рэу; ши кынд плякэ, мэ ворбеште де рэу пе афарэ.
7 Маңа өч болғанларниң һәммиси маңа қарита өз ара кусурлишиду, Улар маңа зиянкәшлик қәстидә болиду.
Тоць врэжмаший мей шоптеск ынтре ей ымпотрива мя ши кред кэ ненорочиря мя ымь ва адуче пеиря.
8 Улар: «Униң бешиға җин-шәйтандин бир кесәл чаплашти; Әнди у орун тутуп йетип қалди; У қайтидин туралмайду» — дейишиду.
„Есте атинс рэу де тот”, зик ей, „ятэ-л кулкат, н-аре сэ се май скоале!”
9 Һәтта сирдишим дәп ишәнгән қәдинас достум, Мән билән һәмдәстихан болуп тузумни йегәнму маңа пут атти.
Кяр ши ачела ку каре трэям ын паче, ын каре ымь пуням ынкредеря ши каре мынка дин пыня мя, ридикэ ши ел кэлкыюл ымпотрива мя.
10 Бирақ Сән Пәрвәрдигар, маңа рәһим қилғайсән; Дүшмәнлиримдин интиқам елишқа, Мени турғузғайсән;
Дар Ту, Доамне, ай милэ де мине ши ридикэ-мэ, ка сэ ле рэсплэтеск кум ли се кувине!
11 Дүшминимниң үстүмдин ғәлибә қилип шатланмиғинидин, Сени мәндин сөйүниду, дәп билимән.
Прин ачаста вой куноаште кэ мэ юбешть, дакэ ну мэ ва бируи врэжмашул меу.
12 Бирақ маңа кәлсәк, дурус болғанлиғимдин, сән мени йөләйсән; Сән мени мәңгү Өз һозуруңда қәд көтириткүзүп турғузисән.
Ту м-ай сприжинит дин причина неприхэнирий меле ши м-ай ашезат пе вечие ынаинтя Та.
13 Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулғай! Амин! Амин!
Бинекувынтат сэ фие Домнул Думнезеул луй Исраел, дин вешничие ын вешничие! Амин! Амин!
