< Зәбур 41 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Ғериб-аҗизларға ғәмхорлуқ қилған киши нәқәдәр бәхитлик-һә! Еғир күнләрдә Пәрвәрдигар униңға панаһ болиду.
In finem. Psalmus ipsi David. [Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
2 Пәрвәрдигар уни қоғдап, уни аман сақлайду; У зиминда туруп бәхитияр яшайду; Сән уни дүшмәнлириниң ихтияриға чүшүрмәйсән!
Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
3 Орун тутуп зәиплишип ятқинида, Пәрвәрдигар униңға дәрман болиду; Сән униң ятқан орун-көрпилирини раслап түзәштүрүп турисән.
Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.
4 Мән илтиҗа қилип: — «И Пәрвәрдигар, маңа меһриванлиқ көрсәткәйсән, Җенимға шипалиқ бәргәйсән; Чүнки мән алдиңда гуна қилдим» — дедим.
Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.
5 Дүшмәнлирим мән тоғрилиқ: — «У қачанму өлүп, нами-нәсли қуруп кетәр?» — дәп маңа яманлиқ тиләйду.
Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?
6 Бириси мени көргили кәлгән болса, У алдамчи сөзләрни қилиду; Улар кәйнимдин көңлидә шумлуқ топлап, Андин сиртларға чиқип шу ишларни тарқитип по атиду;
Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.
7 Маңа өч болғанларниң һәммиси маңа қарита өз ара кусурлишиду, Улар маңа зиянкәшлик қәстидә болиду.
In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.
8 Улар: «Униң бешиға җин-шәйтандин бир кесәл чаплашти; Әнди у орун тутуп йетип қалди; У қайтидин туралмайду» — дейишиду.
Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?
9 Һәтта сирдишим дәп ишәнгән қәдинас достум, Мән билән һәмдәстихан болуп тузумни йегәнму маңа пут атти.
Etenim homo pacis meæ in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
10 Бирақ Сән Пәрвәрдигар, маңа рәһим қилғайсән; Дүшмәнлиримдин интиқам елишқа, Мени турғузғайсән;
Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.
11 Дүшминимниң үстүмдин ғәлибә қилип шатланмиғинидин, Сени мәндин сөйүниду, дәп билимән.
In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
12 Бирақ маңа кәлсәк, дурус болғанлиғимдин, сән мени йөләйсән; Сән мени мәңгү Өз һозуруңда қәд көтириткүзүп турғузисән.
Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
13 Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулғай! Амин! Амин!
Benedictus Dominus Deus Israël a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.]

< Зәбур 41 >