Зәбур 41

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Ғериб-аҗизларға ғәмхорлуқ қилған киши нәқәдәр бәхитлик-һә! Еғир күнләрдә Пәрвәрдигар униңға панаһ болиду.

(Til sangmesteren. En salme af David.) Salig den Mand, der tager sig af de svage, ham frelser HERREN på Ulykkens Dag;

2 Пәрвәрдигар уни қоғдап, уни аман сақлайду; У зиминда туруп бәхитияр яшайду; Сән уни дүшмәнлириниң ихтияриға чүшүрмәйсән!

HERREN vogter ham, holder ham i Live, det går ham vel i Landet, han giver ham ikke i Fjendevold.

3 Орун тутуп зәиплишип ятқинида, Пәрвәрдигар униңға дәрман болиду; Сән униң ятқан орун-көрпилирини раслап түзәштүрүп турисән.

På Sottesengen står HERREN ham bi, hans Smertensleje gør du ham let.

4 Мән илтиҗа қилип: — «И Пәрвәрдигар, маңа меһриванлиқ көрсәткәйсән, Җенимға шипалиқ бәргәйсән; Чүнки мән алдиңда гуна қилдим» — дедим.

Så siger jeg da: Vær mig nådig, HERRE, helbred min Sjæl, jeg har syndet mod dig!

5 Дүшмәнлирим мән тоғрилиқ: — «У қачанму өлүп, нами-нәсли қуруп кетәр?» — дәп маңа яманлиқ тиләйду.

Mine Fjender ønsker mig ondt: "Hvornår mon han dør og hans Navn udslettes?"

6 Бириси мени көргили кәлгән болса, У алдамчи сөзләрни қилиду; Улар кәйнимдин көңлидә шумлуқ топлап, Андин сиртларға чиқип шу ишларни тарқитип по атиду;

Kommer en i Besøg, så fører han hyklerisk Tale, hans Hjerte samler på ondt, og så går han bort og taler derom.

7 Маңа өч болғанларниң һәммиси маңа қарита өз ара кусурлишиду, Улар маңа зиянкәшлик қәстидә болиду.

Mine Avindsmænd hvisker sammen imod mig, alle regner de med, at det går mig ilde:

8 Улар: «Униң бешиға җин-шәйтандин бир кесәл чаплашти; Әнди у орун тутуп йетип қалди; У қайтидин туралмайду» — дейишиду.

"En dødelig Sot har grebet ham; han ligger der - kommer aldrig op!"

9 Һәтта сирдишим дәп ишәнгән қәдинас достум, Мән билән һәмдәстихан болуп тузумни йегәнму маңа пут атти.

Endog min Ven, som jeg stolede på, som spiste mit Brød, har løftet Hælen imod mig.

10 Бирақ Сән Пәрвәрдигар, маңа рәһим қилғайсән; Дүшмәнлиримдин интиқам елишқа, Мени турғузғайсән;

Men du, o HERRE, vær mig nådig og rejs mig, så jeg kan øve Gengæld imod dem.

11 Дүшминимниң үстүмдин ғәлибә қилип шатланмиғинидин, Сени мәндин сөйүниду, дәп билимән.

Deraf kan jeg kende, at du har mig kær, at min Fjende ikke skal juble over mig.

12 Бирақ маңа кәлсәк, дурус болғанлиғимдин, сән мени йөләйсән; Сән мени мәңгү Өз һозуруңда қәд көтириткүзүп турғузисән.

Du holder mig oppe i Kraft af min Uskyld, lader mig stå for dit Åsyn til evig Tid.

13 Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулғай! Амин! Амин!

Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed, Amen, Amen!