Зәбур 4
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған күй. — Мән нида қилғинимда, маңа җавап бәргәйсән, И маңа һәққанийлиғим ата қилғучи Худа! Бесим астида қалғанда Сән мени кәңричиликкә чиқардиң; Маңа меһри-шәпқәт көрситип, дуайимни аңла!
Au Maître-chantre. — Avec instruments à cordes. — Psaume de David. Quand je crie, réponds-moi, ô Dieu de ma justice! Toi qui, à l'heure de l'angoisse, mets mon coeur au large, Aie pitié de moi et entends ma prière!
2 И инсан балилири, силәр мениң шан-шәривимни қачанғичә аһанәткә қалдурисиләр? Қачанғичә беһудиликни сөйүп, Ялғанни издәп жүрисиләр? (Селаһ)
Fils des hommes, jusques à quand ma gloire sera-t-elle outragée? Jusques à quand aimerez-vous la vanité, Et rechercherez-vous le mensonge? (Pause)
3 Бирақ шуни билип қоюңларки, Пәрвәрдигар ихласмәнләрни Өзигә хас қилған; Мән Униңға нида қилғинимда, Пәрвәрдигар аңлайду.
Sachez que l'Éternel s'est choisi un homme qui l'aime: L'Éternel m'entend, quand je crie vers lui.
4 Аччиғиңларға берилип, гуна қилмаңлар; Өз орнуңларда йетип, қәлбиңларда чоңқур ойлинип, Сүкүт қилиңлар. (Селаһ)
Si vous êtes irrités, ne péchez point! Parlez en vos coeurs sur votre couche, et gardez le silence!
5 Һәққанийлиқ билән қурбанлиқларни қилиңлар, Вә Пәрвәрдигарға тайиниңлар.
Offrez vos sacrifices d'un coeur sincère, (Pause) Et confiez-vous en l'Éternel.
6 Көп хәлиқ: — «Ким бизгә яхшилиқ көрситәлисун?» — дәп соримақта; Җамалиңниң нури үстимизгә чүшсун, и Пәрвәрдигар!
Nombreux sont ceux qui disent: «Qui nous fera voir le bonheur?» Fais lever sur nous la lumière de ta face, ô Éternel!
7 Ашлиқ вә йеңи шараплири молчилиқ болғанларниң хошаллиғидинму, Мениң қәлбимни бәкрәк хошаллиққа толдурдуң.
Tu as mis dans mon coeur plus de joie qu'ils n'en éprouvent. Quand ils ont en abondance du blé et du vin.
8 Мән ятай, һәм хатирҗәмликтә ухливалай; Чүнки мени бехәтәрликтә яшатқучи пәқәтла Сән, и Пәрвәрдигар!
Je me coucherai et je m'endormirai en paix; Car même quand je suis seul, ô Éternel. Tu me fais reposer en sécurité.
