Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
Oh Yavé, no me reprendas con tu indignación, Ni me castigues con tu ardiente ira.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
Porque tus flechas se clavaron en mí, Y tu mano descendió sobre mí.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
Nada íntegro hay en mi cuerpo a causa de tu indignación, Ni hay paz en mis huesos a causa de mi pecado.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
Porque mis iniquidades sobrepasan mi cabeza, Y como pesada carga se agravan sobre mí.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
Mis heridas hieden y supuran por causa de mi locura.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
Estoy encorvado y abatido en gran manera. Todo el día ando ensombrecido
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
Porque mis órganos internos están llenos de ardor, Y nada sano hay en mi cuerpo.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
Estoy debilitado y molido en extremo. Gimo a causa de la perturbación de mi corazón.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
¡Oh ʼAdonay, ante Ti está todo mi deseo, Y mi suspiro no te es oculto!
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
Mi corazón palpita, me falta el vigor, Y aun la luz de mis ojos me falta.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
Mis amigos y mis compañeros están lejos de mi herida. Mis allegados permanecen a distancia.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
Los que buscan mi vida Me arman trampas. Los que procuran ofenderme Me amenazan con destrucción y traman fraudes todo el día.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
Pero yo, como si fuera sordo no escucho, Y soy como un mudo, que no abre su boca.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
Sí, soy como un hombre que no oye, Y en cuya boca no hay respuesta.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
Porque en Ti, oh Yavé, espero. Tú, ʼAdonay, mi ʼElohim, me responderás.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
Porque dije: No se alegren de mí. No se engrandezcan contra mí cuando mi pie resbale,
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
Porque estoy a punto de caer Y mi dolor está continuamente ante mí.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
Por tanto, confieso mi iniquidad. Me contristé por mi pecado.
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
Pero mis enemigos son vigorosos y fuertes, Y se aumentaron los que me aborrecen sin causa.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
Los que pagan mal por bien me son hostiles, Porque sigo lo bueno.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
¡No me desampares, oh Yavé, mi ʼElohim! ¡No te alejes de mí!
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
¡Apresúrate a socorrerme, oh ʼAdonay, salvación mía!
