Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
