Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
A Psalm of David. A lament. Reprove me not, Lord, in your anger, and chasten me not in your wrath;
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
for your arrows have sunk into me, and your hand lies heavy upon me.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
In my flesh is no soundness because of your anger, no health in my bones, because of my sin.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
For that my guilt is gone over my head: it weighs like a burden too heavy for me.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
My wounds stink and fester, for my foolishness I am tormented.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
Bent and bowed am I utterly, all the day going in mourning.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
My loins are filled with burning, and in my flesh is no soundness.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
I am utterly crushed and numb; I cry louder than lion roars.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
Lord, you know all that I long for, my groans are not hidden from you.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
My heart is throbbing, my strength has failed me. The light of my eyes – even it is gone from me.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
My dear ones and friends keep aloof, and my neighbours stand afar off.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
They who aim at my life lay their snares, they who seek my hurt speak of ruin, nursing treachery all the day long.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
But I turn a deaf ear and hear not; like the dumb I open not my mouth.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
I am like one without hearing, with no arguments in my mouth.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
For my hope, O Lord, is in you. You will answer, O Lord my God,
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
when I utter the hope that those who made scorn of my tottering feet may not rejoice over me.
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
For I am ready to fall, my pain forsakes me never.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
I acknowledge my guilt, I am anxious because of my sin:
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
My wanton assailants are strong, those who wrongfully hate me are many,
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
who render me evil for good, and oppose me, because I make good my goal.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Do not forsake me, O Lord; my God, be not far from me.
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Hasten to help me, O Lord my saviour.
