Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
A Psalm of David, for remembrance. O LORD, do not rebuke me in Your anger or discipline me in Your wrath.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
For Your arrows have pierced me deeply, and Your hand has pressed down on me.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
There is no soundness in my body because of Your anger; there is no rest in my bones because of my sin.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
For my iniquities have overwhelmed me; they are a burden too heavy to bear.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
My wounds are foul and festering because of my sinful folly.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
I am bent and brought low; all day long I go about mourning.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
For my loins are full of burning pain, and no soundness remains in my body.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
I am numb and badly crushed; I groan in anguish of heart.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
O Lord, my every desire is before You; my groaning is not hidden from You.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
My heart pounds, my strength fails, and even the light of my eyes has faded.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
My beloved and friends shun my disease, and my kinsmen stand at a distance.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
Those who seek my life lay snares; those who wish me harm speak destruction, plotting deceit all day long.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
But like a deaf man, I do not hear; and like a mute man, I do not open my mouth.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
I am like a man who cannot hear, whose mouth offers no reply.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
I wait for You, O LORD; You will answer, O Lord my God.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
For I said, “Let them not gloat over me— those who taunt me when my foot slips.”
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
For I am ready to fall, and my pain is ever with me.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
Yes, I confess my iniquity; I am troubled by my sin.
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
Many are my enemies without cause, and many hate me without reason.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
Those who repay my good with evil attack me for pursuing the good.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Do not forsake me, O LORD; be not far from me, O my God.
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Come quickly to help me, O Lord my Savior.
