Зәбур 38
1 Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
A Psalm of David, to bring to remembrance. O Jehovah, rebuke me not in thy wrath; Neither chasten me in thy hot displeasure.
2 Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
For thine arrows stick fast in me, And thy hand presseth me sore.
3 Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
There is no soundness in my flesh because of thine indignation; Neither is there any health in my bones because of my sin.
4 Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
For mine iniquities are gone over my head: As a heavy burden they are too heavy for me.
5 Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
My wounds are loathsome and corrupt, Because of my foolishness.
6 Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
I am pained and bowed down greatly; I go mourning all the day long.
7 Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
For my loins are filled with burning; And there is no soundness in my flesh.
8 Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
I am faint and sore bruised: I have groaned by reason of the disquietness of my heart.
9 Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
Lord, all my desire is before thee; And my groaning is not hid from thee.
10 Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
My heart throbbeth, my strength faileth me: As for the light of mine eyes, it also is gone from me.
11 Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
My lovers and my friends stand aloof from my plague; And my kinsmen stand afar off.
12 Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
They also that seek after my life lay snares [for me]; And they that seek my hurt speak mischievous things, And meditate deceits all the day long.
13 Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
But I, as a deaf man, hear not; And I am as a dumb man that openeth not his mouth.
14 Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
Yea, I am as a man that heareth not, And in whose mouth are no reproofs.
15 Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
For in thee, O Jehovah, do I hope: Thou wilt answer, O Lord my God.
16 Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
For I said, Lest they rejoice over me: When my foot slippeth, they magnify themselves against me.
17 Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
For I am ready to fall, And my sorrow is continually before me.
18 Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
For I will declare mine iniquity; I will be sorry for my sin.
19 Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
But mine enemies are lively, [and] are strong; And they that hate me wrongfully are multiplied.
20 Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
They also that render evil for good Are adversaries unto me, because I follow the thing that is good.
21 И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
Forsake me not, O Jehovah: O my God, be not far from me.
22 И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
Make haste to help me, O Lord, my salvation.
