< Зәбур 37 >

1 Давут язған күй: — Яманлиқ қилғучилар түпәйлидин өзүңни көйдүрмә, Накәсләргә һәсәт қилма.
A psalm for David himself. Be not emulous of evildoers; nor envy them that work iniquity.
2 Чүнки улар от-чөпләрдәк тезла үзүп ташлиниду, Юмран өсүмлүкләргә охшаш тозуп кетиду.
For they shall shortly wither away as grass, and as the green herbs shall quickly fall.
3 Пәрвәрдигарға таян, тиришип яхшилиқ қил, Зиминда маканлишип яшап, Униң вапа-һәқиқитини озуқ билип һозурлан.
Trust in the Lord, and do good, and dwell in the land, and thou shalt be fed with its riches.
4 «Пәрвәрдигарни хурсәнлигим» дәп билгин, У арзу-тиләклириңгә йәткүзиду.
Delight in the Lord, and he will give thee the requests of thy heart.
5 Йолуңни Пәрвәрдигарға аманәт қил; Униңға таян, У чоқум [тилигиңни] иҗабәт қилиду.
Commit thy way to the Lord, and trust in him, and he will do it.
6 У һәққанийлиғиңни нурдәк, Адалитиңни чүштики қуяштәк чақнитиду.
And he will bring forth thy justice as the light, and thy judgment as the noonday.
7 Пәрвәрдигарниң алдида тинич болуп, Уни сәвирчанлиқ билән күт; Һарамдин ронақ тапқан адәм түпәйлидин, Яман нийәтлири ишқа ашидиған киши түпәйлидин өзүңни көйдүрмә.
Be subject to the Lord and pray to him Envy not the man who prospereth in his way; the man who doth unjust things.
8 Аччиғиңдин ян, ғәзәптин қайт, Өзүңни көйдүрмә; У пәқәт сени яманлиққа елип бариду.
Cease from anger, and leave rage; have no emulation to do evil.
9 Чүнки яманлиқ қилғучилар зиминдин үзүп ташлиниду; Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләр болса, Зиминға егидарчилиқ қилиду.
For the evildoers shall be cut off: but they that wait upon the Lord shall inherit the land.
10 : Көзни жумуп ачқучила, рәзил адәм һалак болиду; Униң маканиға сәпселип қарисаң, у йоқ болиду.
For yet a little while, and the wicked shall not be: and thou shalt seek his place, and shalt not find it.
11 Бирақ мулайим-мөминләр зиминға мираслиқ қилиду, Вә чәксиз арамбәхшликтин һозурлиниду.
But the meek shall inherit the land, and shall delight in abundance of peace.
12 Рәзил адәм һәққанийға қәст қилиду; Униңға чишлирини ғучурлитип хирис қилиду;
The sinner shall watch the just man: and shall gnash upon him with his teeth.
13 Лекин Рәб униңға қарап күлиду; Чүнки [Рәб] униң бешиға келидиған күнни көриду.
But the Lord shall laugh at him: for he foreseeth that his day shall come.
14 Югашлар вә йоқсулларни жиқитиш үчүн, Йоли дурусларни қирип ташлаш үчүн, Рәзилләр қиличини ғилипидин суғуруп елип, Оқясиниң киричини тартип тәйярлиди.
The wicked have drawn out the sword: they have bent their bow. To cast down the poor and needy, to kill the upright of heart.
15 Лекин қиличи болса өз жүригигә санҗилиду, Оқялири сундуруветилиду.
Let their sword enter into their own hearts, and let their bow be broken.
16 Һәққанийлардики «аз», Көплигән яманларниң байлиқлиридин әвзәлдур.
Better is a little to the just, than the great riches of the wicked.
17 Чүнки рәзилләрниң биләклири сундурулиду; Лекин Пәрвәрдигар һәққанийларни йөләйду;
For the arms of the wicked shall be broken in pieces; but the Lord strengtheneth the just.
18 Пәрвәрдигар көңли дурусларниң күнлирини билиду; Уларниң мираси мәңгүгә болиду.
The Lord knoweth the days of undefiled; and their inheritance shall be for ever.
19 Улар еғир күнләрдә йәргә қарап қалмайду; Қәһәтчиликтиму улар тоқ жүриду.
They shall not be confounded in the evil time; and in the days of famine they shall be filled:
20 Бирақ рәзилләр һалак болиду; Пәрвәрдигар билән қаршилашқучилар чимәнзардики гүл-гиядәк тозуп кетиду; Улар түгәйду; Ис-түтүндәк тарқилип түгәйду.
Because the wicked shall perish. And the enemies of the Lord, presently after they shall be honoured and exalted, shall come to nothing and vanish like smoke.
21 Рәзил адәм өтнә елип қайтурмайду; Амма һәққаний адәм меһриванлиқ билән өтнә бериду;
The sinner shall borrow, and not pay again; but the just sheweth mercy and shall give.
22 Чүнки [Пәрвәрдигар] рәхмәт қилғанлар зиминға егә болиду, Бирақ униң ләнитигә учриғанлар үзүп ташлиниду;
For such as bless him shall inherit the land: but such as curse him shall perish.
23 Мәртанә адәмниң қәдәмлири Пәрвәрдигар тәрипидиндур; [Рәб] униң йолидин хурсән болиду.
With the Lord shall the steps of a man be directed, and he shall like well his way.
24 У тейилип кәтсиму, жиқилип чүшмәйду; Чүнки Пәрвәрдигар униң қолини тутуп йөләп туриду.
When he shall fall he shall not be bruised, for the Lord putteth his hand under him.
25 Мән яш едим, һазир қерип қалдим; Лекин һәққанийларниң ташливетилгәнлигини, Яки пәрзәнтлириниң нан тилигәнлигини әсла көргән әмәсмән;
I have been young, and now am old; and I have not seen the just forsaken, nor his seed seeking bread.
26 У күн бойи мәрт-меһриван болуп өтнә бериду; Униң әвлатлириму хәлиққә бәрикәт йәткүзиду.
He sheweth mercy, and lendeth all the day long; and his seed shall be in blessing.
27 Яманлиқни ташлаңлар, яхшилиқ қилиңлар, Мәңгү яшайсиләр!
Decline from evil and do good, and dwell for ever and ever.
28 Чүнки Пәрвәрдигар адаләтни сөйиду, У Өз мөмин бәндилирини ташлимайду; Улар мәңгүгә сақлиниду; Лекин рәзилләрниң әвлатлири үзүп ташлиниду.
For the Lord loveth judgment, and will not forsake his saints: they shall be preserved for ever. The unjust shall be punished, and the seed of the wicked shall perish.
29 Һәққанийлар йәр-җаһанға егә болиду, Әбәдил-әбәткичә униңда макан тутуп яшайду.
But the just shall inherit the land, and shall dwell therein for evermore.
30 Һәққаний адәмниң ағзи даналиқ җакалайду; Униң тили адил һөкүмләрни сөзләйду;
The mouth of the just shall meditate wisdom: and his tongue shall speak judgment.
31 Қәлбидә Худаниң [муқәддәс] қануни туриду; Униң қәдәмлири тейилип кәтмәс.
The law of his God is in his heart, and his steps shall not be supplanted.
32 Рәзилләр һәққаний адәмни пайлап жүриду; Улар уни өлтүргидәк пәйтни издәп жүриду.
The wicked watcheth the just man, and seeketh to put him to death,
33 Лекин Пәрвәрдигар уни дүшмәнниң чаңгилиға чүшүрмәйду; Яки һөкүмдә уни гунаға пүтмәйду.
But the Lord will not leave in his hands; nor condemn him when he shall be judged.
34 Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күт, Униң йолини чиң тутқин; У сениң мәртивәңни көтирип, зиминға егә қилиду, Рәзилләр һалак қилинғанда, Сән буни көрисән.
Expect the Lord and keep his way: and he will exalt thee to inherit the land: when the sinners shall perish thou shalt see.
35 Мән рәзил адәмниң зомигәрлик қиливатқинини көрдүм, У худди айниған барақсан япйешил дәрәқтәк ронақ тапқан.
I have seen the wicked highly exalted, and lifted up like the cedars of Libanus.
36 Бирақ у өтүп кәтти, Мана, у йоқ болди; Мән уни издисәмму, у тепилмайду.
And I passed by, and lo, he was not: and I sought him and his place was not found.
37 Мукәммәл адәмгә нәзәр сал, Дурус инсанға қара! Чүнки бундақ адәмниң ахир көридиғини арамбәхш хатирҗәмлик болиду.
Keep innocence, and behold justice: for there are remnants for the peaceable man.
38 Итаәтсизләр болса бирликтә һалак болишиду; Уларниң келәчики үзүлиду;
But the unjust shall be destroyed together: the remnants of the wicked shall perish.
39 Бирақ һәққанийларниң ниҗатлиғи Пәрвәрдигардиндур; У еғир күнләрдә уларниң күчлүк панаһидур.
But the salvation of the just is from the Lord, and he is their protector in the time of trouble.
40 Пәрвәрдигар ярдәм қилип уларни сақлайду; У уларни рәзилләрдин сақлап қутқузиду; Чүнки улар Уни башпанаһи қилиду.
And the Lord will help them and deliver them: and he will rescue them from the wicked, and save them, because they have hoped in him.

< Зәбур 37 >