< Зәбур 36 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Пәрвәрдигарниң қули Давут язған күй: — Рәзил адәмниң асийлиғи мениң қәлбимдә бир бешарәтни пәйда қилиду: — «Униң нәзиридә Худадин қорқидиған иш йоқтур!».
Au maître-chantre. — De David, serviteur de l'Éternel. Un esprit de révolte anime le coeur de l'impie: Toute crainte de Dieu est bannie de sa vue.
2 Чүнки у өз-өзини махтайдуки, У өз-өзигә: — «Мәндә гуна тепилмас, қилғиним жиркиничлик иш әмәстур!» — дәйду.
Ainsi est flatté son désir De consommer son crime, d'assouvir sa haine.
3 Ағзидики сөзләр қәбиһлик вә һейлигәрликтур; Пәзиләтлик иш қилиш параситидин у аллибурун мәһрумдур.
Les paroles de sa bouche ne sont que malice et que fraude; Il renonce à être sage, à faire le bien.
4 У орнида ятқандиму гунани көзләйду; У дурус болмиған йолға меңишни ирадә қилиду; Яманлиқтин һеч нәпрәтләнмәйду.
Il médite l'iniquité sur son lit; Il s'engage dans une voie qui n'est pas bonne; Il n'a pas le mal en aversion!
5 И Пәрвәрдигар, өзгәрмәс муһәббитиң әршләргә тақишиду; Һәқиқәт-садиқлиғиң булутларға йетиду!
Éternel, ta bonté atteint jusqu'aux cieux, Et ta fidélité jusqu'aux nues.
6 Һәққанийлиғиң бүйүк тағлардәк, Һөкүмлириң тилсиматлиқ чоңқур деңизлардәктур. И Пәрвәрдигар, Сән адәмләр вә һайванларни сақлиғучидурсән;
Ta justice est pareille aux montagnes de Dieu; Tes jugements sont comme l'immense abîme. Eternel, tu accordes ta protection aux hommes et aux bêtes.
7 Сениң өзгәрмәс муһәббитиң нәқәдәр қиммәтликтур, и Худа! Шуңа инсан балилири қанатлириң сайисидә панаһлиниду.
Dieu, que ta bonté est précieuse! Aussi les fils des hommes se réfugient-ils à l'ombre de tes ailes.
8 Улар өйүңдики мол дәстихандин тойғичә бәһримән болиду; Сән уларға һозур-һалавәтлириңниң дәриясидин ичкүзисән.
Ils se rassasient des mets savoureux de ta maison. Et tu les abreuves au fleuve de tes délices.
9 Чүнки Сәндила бардур һаятлиқ булиқи; Нуруңда болуп нурни көримиз.
Car la source de la vie est en toi; C'est par ta lumière que nous voyons la lumière.
10 Аһ, Өзүңни тонуп, билгәнләргә муһәббитиңни, Көңли дурусларғиму һәққанийлиғиңни көрситишни давамлаштурғайсән.
Étends ta bonté sur ceux qui te connaissent, Et ta justice sur les hommes qui ont le coeur droit.
11 Тәкәббурларниң путиниң маңа һуҗум қилишиға йол қоймиғайсән; Рәзилләрниң қоли мени орнумдин қоғливәтмисун;
Que le pied de l'orgueilleux ne vienne pas m'écraser, Et que la main des méchants ne me mette pas en fuite!
12 Мана, яманлиқ қилғучилар жиқилди! Ғулитиветилди, орнидин қайта туралмайду!
Les voilà tombés, les ouvriers d'iniquité; Ils ont été renversés et n'ont pu se relever!

< Зәбур 36 >