Зәбур 33
1 Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
Радуйтеся, праведнии, о Господе: правым подобает похвала.
2 Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
Исповедайтеся Господеви в гуслех, во псалтири десятоструннем пойте Ему:
3 Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
воспойте Ему песнь нову, добре пойте Ему со восклицанием:
4 Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
яко право слово Господне, и вся дела Его в вере.
5 У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
Любит милостыню и суд Господь, милости Господни исполнь земля.
6 Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
Словом Господним небеса утвердишася, и духом уст Его вся сила их:
7 У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
собираяй яко мех воды морския, полагаяй в сокровищих бездны.
8 Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
Да убоится Господа вся земля, от Негоже да подвижутся вси живущии по вселенней:
9 Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
яко Той рече, и быша: Той повеле, и создашася.
10 Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
Господь разоряет советы языков, отметает же мысли людий и отметает советы князей.
11 Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
Совет же Господень во век пребывает, помышления сердца Его в род и род.
12 «Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
Блажен язык, емуже есть Господь Бог Его, людие, яже избра в наследие Себе.
13 Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
С небесе призре Господь, виде вся сыны человеческия:
14 Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
от готоваго жилища Своего призре на вся живущыя на земли:
15 У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
создавый на едине сердца их, разумеваяй на вся дела их.
16 Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
Не спасается царь многою силою, и исполин не спасется множеством крепости своея.
17 Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
Ложь конь во спасение, во множестве же силы своея не спасется.
18 Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
Се, очи Господни на боящыяся Его, уповающыя на милость Его:
избавити от смерти душы их, и препитати я в глад.
20 Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
Душа же наша чает Господа, яко помощник и защититель наш есть:
21 Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
яко о Нем возвеселится сердце наше, и во имя святое Его уповахом.
22 И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
Буди, Господи, милость Твоя на нас, якоже уповахом на Тя.
