< Зәбур 33 >

1 Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
2 Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
3 Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
4 Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
5 У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
6 Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
7 У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
8 Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
9 Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
10 Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
11 Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
12 «Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
13 Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
14 Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
15 У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
16 Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
17 Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
18 Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
20 Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
21 Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
22 И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!

< Зәбур 33 >