Зәбур 33
1 Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
Jubelt, Gerechte, in Jahwe! / Den Redlichen ziemet Lobgesang.
2 Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
Dankt Jahwe auf der Zither, / Auf zehnsaitiger Harfe spielet ihm!
3 Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
Singt ihm ein neues Lied, / Spielt schön und kräftig mit Jubelgetön!
4 Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
Denn Jahwes Wort ist wahrhaftig, / Und all sein Tun vollzieht sich in Treue.
5 У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
Er liebet Gerechtigkeit und Recht, / Jahwes Güte erfüllt die Erde.
6 Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
Durch Jahwes Wort sind die Himmel gemacht, / Durch den Hauch seines Mundes ihr ganzes Heer.
7 У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
Er sammelt als Haufen des Meeres Wasser, / Er legt die Fluten in Vorratskammern.
8 Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
Vor Jahwe fürchte sich alle Welt, / Alle Erdbewohner erbeben vor ihm!
9 Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
Denn er hat gesprochen — da ward es; / Er hat geboten — und es stand da.
10 Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
Jahwe vernichtet der Heiden Plan, / Vereitelt der Völker Gedanken.
11 Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
Jahwes Plan bleibt ewig bestehn, / Seines Herzens Gedanken für alle Geschlechter.
12 «Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
Heil dem Volke, des Gott ist Jahwe, / Dem Volk, das er sich zum Erbe erwählt!
13 Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
Vom Himmel blicket Jahwe herab, / Er sieht alle Menschenkinder.
14 Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
Von seiner Wohnstatt schauet er / Auf alle Bewohner der Erde.
15 У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
Er bildet allen ihr Herz, / Er achtet auf all ihr Tun.
16 Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
Nicht siegt ein König durch große Macht, / Nicht rettet ein Held sich durch große Kraft.
17 Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
Nichts nützen Rosse zum Siege, / Ihre große Stärke hilft nicht entrinnen.
18 Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
Auf die, die ihn fürchten, blickt Jahwes Auge, / Auf die, die harren auf seine Huld,
Daß er ihr Leben vom Tode errette / Und sie erhalte in Hungersnot.
20 Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
Unsre Seele wartet auf Jahwe, / Er ist uns Hilfe und Schild.
21 Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
Ja, in ihm freuet sich unser Herz. / Seinem heiligen Namen vertrauen wir.
22 И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
Deine Gnade, Jahwe, sei über uns, / Gleichwie wir auf dich harren!
