Зәбур 33
1 Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
Jubler i HERREN, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;
2 Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;
3 Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
en ny Sang synge I ham, leg lifligt paa Strenge til Jubelraab!
4 Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
Thi sandt er HERRENS Ord, og al hans Gerning er trofast;
5 У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
han elsker Retfærd og Ret, af HERRENS Miskundhed er Jorden fuld.
6 Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
Ved HERRENS Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Aande.
7 У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forraadskamre.
8 Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;
9 Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
thi han talede, saa skete det, han bød, saa stod det der.
10 Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
HERREN kuldkasted Folkenes Raad, gjorde Folkeslags Tanker til intet;
11 Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
HERRENS Raad staar fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.
12 «Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!
13 Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
HERREN skuer fra Himlen, ser paa alle Menneskens Børn;
14 Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor paa Jorden;
15 У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.
16 Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;
17 Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
til Frelse slaar Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.
18 Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
Men HERRENS Øje ser til gudfrygtige, til dem, der haaber paa Naaden,
for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.
20 Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
Paa HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;
21 Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler paa hans hellige Navn.
22 И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
Din Miskundhed være over os, HERRE, saa som vi haaber paa dig.
