Зәбур 32
1 Давут язған «Масқил»: — Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши бәхитликтур!
Фериче де чел ку фэрэделеӂя ертатэ ши де чел ку пэкатул акоперит!
2 Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған, Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!
Фериче де омул кэруя ну-й цине ын сямэ Домнул нелеӂюиря ши ын духул кэруя ну есте викление!
3 Мән [гунайимни иқрар қилмай], сүкүттә турувалған едим, Күн бойи аһу-пиған ичидә, Сүйәклирим чирип кәтти;
Кытэ време ам тэкут, ми се топяу оаселе де ӂеметеле меле некурмате,
4 Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди; Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти. (Селаһ)
кэч зи ши ноапте мына Та апэса асупра мя; ми се уска влага кум се усукэ пэмынтул де сечета верий.
5 Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим, Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум; Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим, Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң. (Селаһ)
Атунч Ць-ам мэртурисит пэкатул меу ши ну мь-ам аскунс фэрэделеӂя. Ам зис: „Ымь вой мэртуриси Домнулуй фэрэделеӂиле!” Ши Ту ай ертат вина пэкатулуй меу.
6 Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә, Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун! Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә, [Сулар] шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.
Де ачея орьче ом евлавиос сэ се роаӂе Цие ла време потривитэ! Ши кяр де с-ар вэрса апе марь, пе ел ну-л вор атинӂе делок.
7 Сән мениң далда җайимдурсән; Сән мени зулумдин сақлайсән; Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән! (Селаһ)
Ту ешть окротиря мя, Ту мэ скоць дин неказ, Ту мэ ынконжорь ку кынтэрь де избэвире.
8 — «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән; Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.
„Еу, зиче Домнул, те вой ынвэца ши-ць вой арэта каля пе каре требуе с-о урмезь, те вой сфэтуи ши вой авя привиря ындрептатэ асупра та.”
9 Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма; Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса, Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».
Ну фиць ка ун кал сау ка ун катыр фэрэ причепере, пе каре-л струнешть ку ун фрыу ши о зэбалэ ку каре-л леӂь ка сэ ну се апропие де тине!
10 Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур, Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;
Де мулте дурерь аре парте чел рэу, дар чел че се ынкреде ын Домнул есте ынконжурат ку ындураря Луй.
11 И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар; Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!
Неприхэницилор, букураци-вэ ын Домнул ши веселици-вэ! Скоатець стригэте де букурие, тоць чей ку инима фэрэ приханэ!
