< Зәбур 32 >

1 Давут язған «Масқил»: — Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши бәхитликтур!
De David. — Hymne. Heureux celui dont la transgression est remise, Et dont les péchés sont pardonnés!
2 Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған, Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!
Heureux l'homme à qui l'Éternel n'impute pas l'iniquité. Et dans l'esprit duquel il n'y a point de fraude!
3 Мән [гунайимни иқрар қилмай], сүкүттә турувалған едим, Күн бойи аһу-пиған ичидә, Сүйәклирим чирип кәтти;
Tant que je gardais le silence, mon corps dépérissait. Je gémissais tout le jour;
4 Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди; Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти. (Селаһ)
Car, jour et nuit, ta main s'appesantissait sur moi. (Pause) Ma vigueur avait fait place à la sécheresse de l'été.
5 Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим, Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум; Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим, Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң. (Селаһ)
Je t'ai fait connaître mon péché; Je ne t'ai point caché mon iniquité. J'ai dit: «Je confesserai mes transgressions à l'Éternel!» Alors tu as ôté la peine de mon péché. (Pause)
6 Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә, Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун! Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә, [Сулар] шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.
C'est pourquoi tout fidèle t'invoquera Au temps où l'on te trouve; Et quand même les grandes eaux viendraient à déborder, Lui seul n'en serait pas atteint.
7 Сән мениң далда җайимдурсән; Сән мени зулумдин сақлайсән; Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән! (Селаһ)
Tu es pour moi un asile; tu me préserves de la détresse; Tu m'environnes de chants de délivrance. (Pause)
8 — «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән; Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.
«Je te rendrai intelligent. Je te montrerai le chemin que tu dois suivre; Je serai ton conseiller; mon oeil sera sur toi».
9 Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма; Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса, Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».
Ne soyez pas sans intelligence, comme le cheval et le mulet, Dont il faut serrer la bouche avec un mors et un frein, Pour s'en faire obéir!
10 Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур, Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;
Beaucoup de douleurs attendent le méchant; Mais celui qui se confie en l'Éternel Est environné de miséricorde.
11 И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар; Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!
Justes, réjouissez-vous en l'Éternel, tressaillez de joie! Poussez des cris d'allégresse, vous tous qui avez le coeur droit!

< Зәбур 32 >