< Зәбур 32 >

1 Давут язған «Масқил»: — Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши бәхитликтур!
David ih. Maskil. A sakpazaehaih to tahmen pae moe, a zaehaih khuk pae ih kami loe, tahamhoih.
2 Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған, Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!
Angraeng mah net ih zaehaih thung hoiah loih moe, alinghaih palungthin tawn ai kami loe tahamhoih.
3 Мән [гунайимни иқрар қилмай], сүкүттә турувалған едим, Күн бойи аһу-пиған ичидә, Сүйәклирим чирип кәтти;
Ka zaehaih taphong ai ah ka oh moe, athun qui ahamhaih hoiah ka oh pongah, ka huhnawk hmawn o boih boeh.
4 Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди; Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти. (Селаһ)
Aqum athun na ban loe kai hanah azit parai; kai ih angsatui loe nipui tue ih long karoem baktiah ni oh boeh. (Selah)
5 Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим, Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум; Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим, Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң. (Селаһ)
To naah ka zaehaih kang taphong, ka sakpazaehaih to ka taphat ai. Ka sakpazaehaih Angraeng khaeah ka taphong han, tiah ka thuih naah, ka sakpazae moeng ih zaehaih to nang tahmen pae. (Selah)
6 Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә, Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун! Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә, [Сулар] шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.
To pongah nang hnuk thaikoi ah oh nathuem ah, Sithaw zii kaminawk boih mah nang khaeah lawkthui o tih: tangtang ni kalen tuiphunawk loe nihcae khaeah pha mak ai.
7 Сән мениң далда җайимдурсән; Сән мени зулумдин сақлайсән; Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән! (Селаһ)
Nang loe ka buephaih ahmuen ah na oh pongah, raihaih thung hoiah kai nang pakaa ueloe, pahlonghaih laanawk hoiah kai nang takui khoep tih. (Selah)
8 — «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән; Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.
Na caeh han koi loklam to kang hnuksak moe, kang patuek han: ka mik hoiah loklam kang patuek han.
9 Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма; Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса, Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».
Panoekhaih tawn ai hrang, to tih ai boeh loe mule hrang baktiah om o hmah: nihcae ih pakha loe sum hoiah moem moe, sumqui hoi zaeh han angaih khruek, to tiah sah ai nahaeloe nihcae to na hoi thai mak ai.
10 Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур, Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;
Kahoih ai kaminawk loe paroeai raihaih tongh o: toe Angraeng oep kami loe, palungnathaih mah anih to om thuih poe tih.
11 И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар; Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!
Nangcae katoeng kaminawk, Angraeng ah anghoe oh loe, oephaih tawn oh: poek toeng kaminawk boih anghoehaih laa to sah oh.

< Зәбур 32 >