Зәбур 31
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Сән Пәрвәрдигарни, мән башпанаһ қилдим; Мени һеч қачан йәргә қаритип қоймиғайсән; Өз һәққанийлиғиң билән мени азат қилип қутқузғайсән;
Доамне, ын Тине мэ ынкред: сэ ну фиу дат де рушине ничодатэ. Избэвеште-мэ, ын дрептатя Та!
2 Маңа қулақ салғайсән, мени тезрәк қутқузувалғайсән; Маңа қорам таш, Өзүмни қоғдайдиған қорғанлиқ қәлъә болғайсән.
Плякэ-Ць урекя спре мине, грэбеште де-мь ажутэ! Фий пентру мине о стынкэ окротитоаре, о четэцуе унде сэ-мь гэсеск скэпаря!
3 Чүнки Сән мениң уюлтешим, мениң қорғинимдурсән; Шуңа Өз намиң үчүн мени йетәклигәйсән, мени башлиғайсән.
Кэч Ту ешть Стынка мя, Четэцуя мя ши, пентру Нумеле Тэу, мэ вей повэцуи ши мэ вей кэлэузи.
4 Маңа йошурун селинған қапқантин қәдәмлиримни тартқайсән; Чүнки Сән мениң башпанаһимдурсән.
Скоате-мэ дин лацул пе каре ми л-ау ынтинс врэжмаший, кэч Ту ешть Окротиторул меу!
5 Мән роһумни қолуңға тапшурдум; Сән маңа ниҗатлиқ қилип һөрлүккә чиқарғансән, и Пәрвәрдигар, һәқ Тәңри.
Ын мыниле Тале ымь ынкрединцез духул: Ту мэ вей избэви, Доамне Думнезеуле адевэрат!
6 Ялған илаһларға чоқунидиғанлардин жиркинип кәлдим; Мән болсам Пәрвәрдигарға етиқат қилимән.
Еу урэск пе чей че се липеск де идоль дешерць ши мэ ынкред ын Домнул.
7 Өзгәрмәс муһәббитиң билән хошал болуп шатлинимән; Чүнки мениң харлиғимни көрдүңсән; Җенимниң азап-оқубәтлиридин хәвәр таптиң.
Фэ-мэ сэ мэ веселеск ши сэ мэ букур де ындураря Та, кэч везь тикэлошия мя, штий нелиништя суфлетулуй меу
8 Мени дүшмәнлиримниң қолиға чүшүрмидиң, Бәлки путлиримни кәңри җайға турғуздуң.
ши ну мэ вей да ын мыниле врэжмашулуй, чи ымь вей пуне пичоареле ла лок ларг!
9 И Пәрвәрдигар, маңа рәһим-шәпқәт көрсәткәйсән, Чүнки бешимға күлпәт чүшти; Дәрд-әләмдин көзүм түгүшәй дәп қалди, Җеним, вуҗудумму шундақ.
Ай милэ де мине, Доамне, кэч сунт ын стрымтораре: фаца, суфлетул ши трупул ми с-ау топит де ынтристаре;
10 Һаятим қайғу-һәсрәт билән, Жиллирим ғәм-ғуссә билән управатиду. Гунайим түпәйлидин мағдурум кетәй дәп қалди, Устиханлирим сизип кәтти.
ми се сфыршеште вяца ын дурере ши аний ын суспине. Ми с-ау слеит путериле дин причина фэрэделеӂий меле ши-мь путрезеск оаселе!
11 Мән рәқиплиримниң иза-аһанитигә қалдим, Йеқинлирим алдида техиму шундақ; Тонушлиримғиму бир вәһимә болдум; Кочида мени көргәнләрму мәндин даҗип қачиду.
Дин причина потривничилор мей, ам ажунс де окарэ, де маре окарэ, пентру вечиний мей ши де гроазэ пентру приетений мей; чей че мэ вэд пе улицэ фуг де мине.
12 Һәммәйлән мени өлгән адәмдәк, көңлидин чиқирип ташлашти; Пучуқ чинидәк болуп қалдим.
Сунт уйтат де инимь ка ун морт, ам ажунс ка ун вас сфэрымат.
13 Чүнки нурғунларниң төһмәтлирини аңлидим, Вәһимә тәрәп-тәрәпләрдә туриду; Улар маңа һуҗум қилишқа мәслиһәтлишиватиду, Җенимни елишқа қәст қилишиватиду.
Ауд ворбеле реле але мултора, вэд спайма каре домнеште ымпрежур, кынд се сфэтуеск ей ымпреунэ ымпотрива мя ши унелтеск сэ-мь я вяца.
14 Бирақ мән Саңа тайинимән, и Пәрвәрдигар; «Сән мениң Худайим!» — дедим.
Дар еу мэ ынкред ын Тине, Доамне, ши зик: „Ту ешть Думнезеул меу!”
15 Мениң күнлирим Сениң қолуңдидур; Мени дүшмәнлиримниң қолидин һәм маңа зиянкәшлик қилғучилардин қутқузғайсән.
Соарта мя есте ын мына Та; скапэ-мэ де врэжмаший ши де пригониторий мей!
16 Қулуңға дидариңниң җилвисини чүшүргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң билән маңа ниҗатлиқ ата қилғайсән.
Фэ сэ луминезе Фаца Та песте робул Тэу, скапэ-мэ прин ындураря Та!
17 И Пәрвәрдигар, мени йәргә қаритип қоймиғайсән; Чүнки мән Саңа илтиҗа қилдим; Рәзилләр йәргә қарап қалсун; Уларниң тәһтисарада зувани тутулсун; (Sheol h7585)
Доамне, сэ ну рэмын де рушине кынд Те кем, чи сэ рэмынэ де рушине чей рэй ши ей сэ се кобоаре муць ын Локуинца морцилор! (Sheol h7585)
18 Ялған ләвләр зувандин қалсун! Улар һәққанийларни халиғанчә мазақ қилип тәкәббурлуқ билән сөзлимәктә!
Сэ амуцяскэ бузеле минчиноасе, каре ворбеск ку ындрэзнялэ, ку труфие ши диспрец ымпотрива челуй неприхэнит!
19 Өзүңни башпанаһ қилғанлар үчүн инсан балилириниң көз алдида көрсәткән илтипатлириң, Йәни Өзүңдин қорқидиғанлар үчүн, сақлиған илтипат-немәтлириң нәқәдәр молдур!
О, кыт де маре есте бунэтатя Та, пе каре о пэстрезь пентру чей че се тем де Тине ши пе каре о арэць челор че се ынкред ын Тине, ын фаца фиилор оаменилор!
20 Сән уларни инсанларниң сүйқәстлиридин Өз һозуруңдики йошурун далда җайға алисән; Сән уларни тил-аһанәтләрдин сайивиниңдә йошуруп қойисән.
Ту ый аскунзь ла адэпостул Фецей Тале де чей че-й пригонеск, ый окротешть ын кортул Тэу де лимбиле каре-й клеветеск.
21 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр йоллансун! Чүнки У өзгәрмәс муһәббитини зулмәтлик бир шәһәрдә әҗайип нимайән қилди!
Бинекувынтат сэ фие Домнул, кэч Шь-а арэтат ын кип минунат ындураря фацэ де мине: парк-аш фи фост ынтр-о четате ынтэритэ!
22 Чүнки мән дәккә-дүккидә һодуқуп: — Сени, мени көзидин чиқирип қойдимекин, дәп қорққан едим; Һалбуки, мән налә көтирип йелинғинимда, пәрядимға қулақ салдиң.
Ын порниря мя некибзуитэ, зичям: „Сунт изгонит динаинтя Та!” Дар Ту ай аузит гласул ругэчунилор меле кынд ам стригат спре Тине.
23 Пәрвәрдигарни сөйүңлар, и Униң барлиқ мөмин бәндилири! Пәрвәрдигар Өзигә садиқларни қоғдайду, Һәм тәкәббурлуқ билән иш қилғучиларниң қилмишлирини өз бешиға һәссиләп қайтуриду!
Юбиць дар пе Домнул, тоць чей юбиць де Ел, кэч Домнул пэзеште пе чей крединчошь ши педепсеште аспру пе чей мындри!
24 И Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күткәнләр, Җигәрлик бол, қәлбиң мәртанә қилинсун!
Фиць тарь ши ымбэрбэтаци-вэ инима, тоць чей че нэдэждуиць ын Домнул!
