Зәбур 30
1 Муқәддәс ибадәтханини Худаға аташни тәбрикләп, Давут язған күй: — Мән Сени алий дәп улуқлаймән, и Пәрвәрдигар, Чүнки Сән мени пәстин жуқури көтәрдиң, Дүшмәнлиримни үстүмдин хошалландурмидиң.
Псалом песни обновления дому Давидова. Вознесу Тя, Господи, яко подял мя еси, и не возвеселил еси врагов моих о мне.
2 И Пәрвәрдигар Худайим, мән Саңа налә көтәрдим, Сән мени сақайттиң.
Господи Боже мой, воззвах к Тебе, и изцелил мя еси.
3 И Пәрвәрдигар, Сән тәһтисарадин җенимни елип чиқтиң, Һаңға чүшидиғанлар арисидин маңа һаят берип сақлидиң. (Sheol h7585)
Господи, возвел еси от ада душу мою, спасл мя еси от низходящих в ров. (Sheol h7585)
4 Пәрвәрдигарға күй ейтиңлар, и Униң ихласмән бәндилири, Униң пак-муқәддәслигини яд етип тәшәккүр ейтиңлар.
Пойте Господеви, преподобнии Его, и исповедайте память святыни Его:
5 Чүнки Униң ғәзиви дәқиқидә өтүп кетиду, Шапаити болса өмүрвайәт болиду; Жиға-зерә кечичә қонуп қалсиму, Хошаллиқ таң сәһәр билән тәң келиду.
яко гнев в ярости Его, и живот в воли Его: вечер водворится плачь, и заутра радость.
6 Мән болсам өз раһәт-парағитимдә: «Мәңгүгә тәврәнмәй муқим туримән» — дедим.
Аз же рех во обилии моем: не подвижуся во век.
7 Пәрвәрдигар, шапаитиң билән, мениң теғимни мустәһкәм турғузған едиң; Амма Сән дидариңни қачуруп йошурдуң; Мән алақзадә болуп кәттим;
Господи, волею Твоею подаждь доброте моей силу: отвратил же еси лице Твое, и бых смущен.
8 Мән Саңа налә-пәряд көтәрдим, и Пәрвәрдигар; Мән [Сән] Рәбкә илтиҗа қилдим: —
К Тебе, Господи, воззову, и к Богу моему помолюся.
9 — Мениң қеним төкүлүп, һаңға кирсәм немә пайдиси бардур? Топа-чаң Сени мәдһийиләмду? У һәқиқитиңни җакалаламду?
Кая польза в крови моей, внегда сходити ми во истление? Еда исповестся Тебе персть? Или возвестит истину Твою?
10 Аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар, маңа шәпқәт көрсәткәйсән; И Пәрвәрдигар, маңа ярдәмдә болғайсән!
Слыша Господь и помилова мя: Господь бысть помощник мой.
11 Сән матәм қайғусини уссул ойнашларға айландурдуң; [Һазилиқ] бөз кийимимни салдуриветип, Маңа хошаллиқни бәлвағ қилип бағлидиң;
Обратил еси плачь мой в радость мне, растерзал еси вретище мое и препоясал мя еси веселием,
12 Шуңа мениң роһум сүкүт қилмай, Саңа күйләр оқусун! И Пәрвәрдигар, мениң Худайим, Саңа әбәдил-әбәткичә тәшәккүрләрни ейтимән!
яко да воспоет Тебе слава моя, и не умилюся. Господи Боже мой, во век исповемся Тебе.
