< Зәбур 30 >

1 Муқәддәс ибадәтханини Худаға аташни тәбрикләп, Давут язған күй: — Мән Сени алий дәп улуқлаймән, и Пәрвәрдигар, Чүнки Сән мени пәстин жуқури көтәрдиң, Дүшмәнлиримни үстүмдин хошалландурмидиң.
Mazmur Daud. Nyanyian untuk peresmian Rumah Allah. Aku memuji Engkau, ya TUHAN, sebab Engkau sudah menyelamatkan aku dan tidak membiarkan musuhku menyoraki aku.
2 И Пәрвәрдигар Худайим, мән Саңа налә көтәрдим, Сән мени сақайттиң.
TUHAN Allahku, aku berseru kepada-Mu minta tolong, dan Engkau menyembuhkan aku.
3 И Пәрвәрдигар, Сән тәһтисарадин җенимни елип чиқтиң, Һаңға чүшидиғанлар арисидин маңа һаят берип сақлидиң. (Sheol h7585)
Engkau meluputkan aku dari alam maut, dan menghidupkan aku dari antara orang-orang mati. (Sheol h7585)
4 Пәрвәрдигарға күй ейтиңлар, и Униң ихласмән бәндилири, Униң пак-муқәддәслигини яд етип тәшәккүр ейтиңлар.
Nyanyikanlah puji-pujian bagi TUHAN, hai umat-Nya yang setia, dan bersyukurlah kepada Yang Mahasuci.
5 Чүнки Униң ғәзиви дәқиқидә өтүп кетиду, Шапаити болса өмүрвайәт болиду; Жиға-зерә кечичә қонуп қалсиму, Хошаллиқ таң сәһәр билән тәң келиду.
Sebab sebentar saja TUHAN marah, kebaikan-Nya berlangsung seumur hidup. Di waktu malam aku menangis, tetapi fajar membawa kegembiraan.
6 Мән болсам өз раһәт-парағитимдә: «Мәңгүгә тәврәнмәй муқим туримән» — дедим.
Waktu merasa aman, aku berkata, "Aku tak akan dikalahkan!"
7 Пәрвәрдигар, шапаитиң билән, мениң теғимни мустәһкәм турғузған едиң; Амма Сән дидариңни қачуруп йошурдуң; Мән алақзадә болуп кәттим;
Sebab Engkau baik hati kepadaku, ya TUHAN, Kaujadikan aku seperti gunung yang kuat. Tetapi kemudian Engkau bersembunyi daripadaku, dan aku menjadi takut.
8 Мән Саңа налә-пәряд көтәрдим, и Пәрвәрдигар; Мән [Сән] Рәбкә илтиҗа қилдим: —
Kepada-Mu, ya TUHAN, aku berseru, kepada TUHAN aku memohon,
9 — Мениң қеним төкүлүп, һаңға кирсәм немә пайдиси бардур? Топа-чаң Сени мәдһийиләмду? У һәқиқитиңни җакалаламду?
"Apa gunanya bagi-Mu jika aku mati dan turun ke liang kubur? Mungkinkah orang mati memuji Engkau dan mewartakan kesetiaan-Mu?
10 Аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар, маңа шәпқәт көрсәткәйсән; И Пәрвәрдигар, маңа ярдәмдә болғайсән!
Dengarlah, ya TUHAN, dan kasihanilah aku. TUHAN tolonglah aku!"
11 Сән матәм қайғусини уссул ойнашларға айландурдуң; [Һазилиқ] бөз кийимимни салдуриветип, Маңа хошаллиқни бәлвағ қилип бағлидиң;
Ratapanku telah Kauubah menjadi tarian gembira, Kauambil kesedihanku dan Kaupenuhi aku dengan sukacita.
12 Шуңа мениң роһум сүкүт қилмай, Саңа күйләр оқусун! И Пәрвәрдигар, мениң Худайим, Саңа әбәдил-әбәткичә тәшәккүрләрни ейтимән!
Maka aku tak mau berdiam diri; kunyanyikan pujian bagi-Mu, ya TUHAN Allahku, dan bersyukur kepada-Mu untuk selama-lamanya!

< Зәбур 30 >