< Зәбур 27 >

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мениң нурум вә ниҗатлиғимдур; Мән йәнә кимдин қорқай? Пәрвәрдигар һаятимниң қорғинидур; Мән кимниң алдида титрәй?
Dawut yazƣan küy: — Pǝrwǝrdigar mening nurum wǝ nijatliⱪimdur; Mǝn yǝnǝ kimdin ⱪorⱪay? Pǝrwǝrdigar ⱨayatimning ⱪorƣinidur; Mǝn kimning aldida titrǝy?
2 Яманлиқ қилғучилар «Униң әтлирини йәйли» дәп маңа һуҗум қилғанда, Рәқиплирим, дүшмәнлирим маңа йеқинлашқанда, Путлишип, жиқилди улар.
Yamanliⱪ ⱪilƣuqilar «Uning ǝtlirini yǝyli» dǝp manga ⱨujum ⱪilƣanda, Rǝⱪiblirim, düxmǝnlirim manga yeⱪinlaxⱪanda, Putlixip, yiⱪildi ular.
3 Зор қошун баргаһ қуруп мени қоршавға алсиму, Қәлбимдә һеч қорқунуч йоқ; Маңа уруш қозғисиму, йәнила хатирҗәм туриверимән.
Zor ⱪoxun bargaⱨ ⱪurup meni ⱪorxawƣa alsimu, Ⱪǝlbimdǝ ⱨeq ⱪorⱪunq yoⱪ; Manga urux ⱪozƣisimu, yǝnila hatirjǝm turiwerimǝn.
4 Пәрвәрдигардин бирла нәрсини тиләп кәлдим; Мән шуниңға интилимәктимәнки: — Өмүр бойи Пәрвәрдигарниң өйидә болсам, Пәрвәрдигарниң гөзәллигигә қарап жүрсәм, Униң ибадәтханисида туруп, йетәклишигә муйәссәр болсам, дәймән.
Pǝrwǝrdigardin birla nǝrsini tilǝp kǝldim; Mǝn xuningƣa intilimǝktimǝnki: — Ɵmür boyi Pǝrwǝrdigarning ɵyidǝ bolsam, Pǝrwǝrdigarning güzǝllikigǝ ⱪarap yürsǝm, Uning ibadǝthanisida turup, yetǝklixigǝ muyǝssǝr bolsam, dǝymǝn.
5 Бешимға күн чүшкәндә, У мени сайивини астиға алиду; Мени чедириниң ичидә аман сақлап йошурувалиду. У мени уюлташ үстигә муқим турғузиду.
Beximƣa kün qüxkǝndǝ, U meni sayiwini astiƣa alidu; Meni qedirining iqidǝ aman saⱪlap yoxuruwalidu. U meni uyultax üstigǝ muⱪim turƣuzidu.
6 Шуңа һазир әтрапимдики дүшмәнлирим алдида бешим жуқури көтирилиду. Униң муқәддәс чедирида тәнтәнә қилип қурбанлиқлар сунимән; Нахша-күйләр ейтимән, мунаҗатларни ейтимән Пәрвәрдигарға!
Xunga ⱨazir ǝtrapimdiki düxmǝnlirim aldida bexim yuⱪiri kɵtürülidu. Uning muⱪǝddǝs qedirida tǝntǝnǝ ⱪilip ⱪurbanliⱪlar sunimǝn; Nahxa-küylǝr eytimǝn, munajatlarni eytimǝn Pǝrwǝrdigarƣa!
7 Нида қилғинимда авазимни аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Маңа меһри-шәпқәт көрситип, иҗабәт қилғайсән.
Nida ⱪilƣinimda awazimni angliƣaysǝn, i Pǝrwǝrdigar; Manga meⱨir-xǝpⱪǝt kɵrsitip, ijabǝt ⱪilƣaysǝn.
8 Өз көңлүм: «Униң дидарини издәңлар!» дәйду; Дидариңни, и Пәрвәрдигар, өзүм издәймән.
Ɵz kɵnglüm: «Uning didarini izdǝnglar!» dǝydu; Didaringni, i Pǝrwǝrdigar, ɵzüm izdǝymǝn.
9 Мәндин Өзүңни қачурмиғайсән! Ғәзәпләнгәндә қулуңни нери қоғлимиғайсән; Сән мениңдин ярдимиңни айимай кәлдиң; Сән мәндин айрилмиғайсән, мени ташливәтмигәйсән, и Ниҗаткарим Худа!
Mǝndin Ɵzüngni ⱪaqurmiƣaysǝn! Ƣǝzǝplǝngǝndǝ ⱪulungni neri ⱪoƣlimiƣaysǝn; Sǝn meningdin yardimingni ayimay kǝlding; Sǝn mǝndin ayrilmiƣaysǝn, meni taxliwǝtmigǝysǝn, i Nijatkarim Huda!
10 Ата-анам мени ташливәтсиму, Пәрвәрдигар мени қучиғиға алиду.
Ata-anam meni taxliwǝtsimu, Pǝrwǝrdigar meni ⱪuqiⱪiƣa alidu.
11 Маңа Өз йолуңни үгәткәйсән, и Пәрвәрдигар; Күшәндилирим [пайлап жүрмәктә], Мени түз йолға башлиғайсән.
Manga Ɵz yolungni ɵgǝtkǝysǝn, i Pǝrwǝrdigar; Küxǝndilirim [paylap yürmǝktǝ], Meni tüz yolƣa baxliƣaysǝn.
12 Мени рәқиплиримниң мәйлигә тапшурмиғайсән, Чүнки маңа қара чаплашмақчи болған ялғанчилар хелә көптур, Уларниң нәпәслириму зораванлиқтур.
Meni rǝⱪiblirimning mǝyligǝ tapxurmiƣaysǝn, Qünki manga ⱪara qaplaxmaⱪqi bolƣan yalƣanqilar heli kɵptur, Ularning nǝpǝslirimu zorawanliⱪtur.
13 Аһ, Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тирикләрниң зиминидә көрүшкә көзүм йәтмигән болса...!
Aⱨ, Pǝrwǝrdigarning meⱨribanliⱪini tiriklǝrning zeminidǝ kɵrüxkǝ kɵzüm yǝtmigǝn bolsa...!
14 Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күткин! Җигәрлик бол, қәлбиң мәртанә болсун! Шундақ қил, Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күткин!
Pǝrwǝrdigarni tǝlmürüp kütkin! Jigǝrlik bol, ⱪǝlbing mǝrdanǝ bolsun! Xundaⱪ ⱪil, Pǝrwǝrdigarni tǝlmürüp kütkin!

< Зәбур 27 >