Зәбур 27
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мениң нурум вә ниҗатлиғимдур; Мән йәнә кимдин қорқай? Пәрвәрдигар һаятимниң қорғинидур; Мән кимниң алдида титрәй?
Домнул есте лумина ши мынтуиря мя. Де чине сэ мэ тем? Домнул есте сприжиниторул веций меле. Де чине сэ-мь фие фрикэ?
2 Яманлиқ қилғучилар «Униң әтлирини йәйли» дәп маңа һуҗум қилғанда, Рәқиплирим, дүшмәнлирим маңа йеқинлашқанда, Путлишип, жиқилди улар.
Кынд ынаинтязэ чей рэй ымпотрива мя, ка сэ-мь мэнынче карня, токмай ей – пригониторий ши врэжмаший мей – се клатинэ ши кад.
3 Зор қошун баргаһ қуруп мени қоршавға алсиму, Қәлбимдә һеч қорқунуч йоқ; Маңа уруш қозғисиму, йәнила хатирҗәм туриверимән.
Кяр о оштире де ар тэбэры ымпотрива мя, инима мя тот ну с-ар теме. Кяр рэзбой де с-ар ридика ымпотрива мя, тот плин де ынкредере аш фи.
4 Пәрвәрдигардин бирла нәрсини тиләп кәлдим; Мән шуниңға интилимәктимәнки: — Өмүр бойи Пәрвәрдигарниң өйидә болсам, Пәрвәрдигарниң гөзәллигигә қарап жүрсәм, Униң ибадәтханисида туруп, йетәклишигә муйәссәр болсам, дәймән.
Ун лукру чер де ла Домнул ши-л дореск фербинте: аш вря сэ локуеск тоатэ вяца мя ын Каса Домнулуй, ка сэ привеск фрумусеця Домнулуй ши сэ мэ минунез де Темплул Луй.
5 Бешимға күн чүшкәндә, У мени сайивини астиға алиду; Мени чедириниң ичидә аман сақлап йошурувалиду. У мени уюлташ үстигә муқим турғузиду.
Кэч Ел мэ ва окроти ын колиба Луй ын зиуа неказулуй, мэ ва аскунде суб акоперишул кортулуй Луй ши мэ ва ынэлца пе о стынкэ.
6 Шуңа һазир әтрапимдики дүшмәнлирим алдида бешим жуқури көтирилиду. Униң муқәддәс чедирида тәнтәнә қилип қурбанлиқлар сунимән; Нахша-күйләр ейтимән, мунаҗатларни ейтимән Пәрвәрдигарға!
Ятэ кэ ми се ши ыналцэ капул песте врэжмаший мей, каре мэ ынконжоарэ: вой адуче жертфе ын кортул Луй ын сунетул трымбицей, вой кынта ши вой лэуда пе Домнул.
7 Нида қилғинимда авазимни аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Маңа меһри-шәпқәт көрситип, иҗабәт қилғайсән.
Аскултэ-мь, Доамне, гласул кынд Те кем: ай милэ де мине ши аскултэ-мэ!
8 Өз көңлүм: «Униң дидарини издәңлар!» дәйду; Дидариңни, и Пәрвәрдигар, өзүм издәймән.
Инима ымь зиче дин партя Та: „Каутэ Фаца Мя!” Ши Фаца Та, Доамне, о каут!
9 Мәндин Өзүңни қачурмиғайсән! Ғәзәпләнгәндә қулуңни нери қоғлимиғайсән; Сән мениңдин ярдимиңни айимай кәлдиң; Сән мәндин айрилмиғайсән, мени ташливәтмигәйсән, и Ниҗаткарим Худа!
Ну-мь аскунде Фаца Та, ну ындепэрта ку мыние пе робул Тэу! Ту ешть ажуторул меу, ну мэ лэса, ну мэ пэрэси, Думнезеул мынтуирий меле!
10 Ата-анам мени ташливәтсиму, Пәрвәрдигар мени қучиғиға алиду.
Кэч татэл меу ши мама мя мэ пэрэсеск, дар Домнул мэ примеште.
11 Маңа Өз йолуңни үгәткәйсән, и Пәрвәрдигар; Күшәндилирим [пайлап жүрмәктә], Мени түз йолға башлиғайсән.
Ынвацэ-мэ, Доамне, каля Та ши повэцуеште-мэ пе кэраря чя дряптэ дин причина врэжмашилор мей.
12 Мени рәқиплиримниң мәйлигә тапшурмиғайсән, Чүнки маңа қара чаплашмақчи болған ялғанчилар хелә көптур, Уларниң нәпәслириму зораванлиқтур.
Ну мэ лэса ла бунул плак ал потривничилор мей! Кэч ымпотрива мя се ридикэ ниште марторь минчиношь ши ниште оамень каре ну суфлэ декыт асуприре.
13 Аһ, Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тирикләрниң зиминидә көрүшкә көзүм йәтмигән болса...!
О, дакэ н-аш фи ынкрединцат кэ вой ведя бунэтатя Домнулуй пе пэмынтул челор вий!…
14 Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күткин! Җигәрлик бол, қәлбиң мәртанә болсун! Шундақ қил, Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күткин!
Нэдэждуеште ын Домнул! Фий таре, ымбэрбэтязэ-ць инима ши нэдэждуеште ын Домнул!
