Зәбур 26

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.

Av David. Skaffa mig rätt, HERRE, ty jag vandrar i ostrafflighet, och jag förtröstar på HERREN utan att vackla.

2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;

Pröva mig, HERRE, och försök mig; rannsaka mina njurar och mitt hjärta.

3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.

Ty din nåd är inför mina ögon, och jag vandrar i din sanning.

4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.

Jag sitter icke hos lögnens män, och med hycklare har jag icke min umgängelse.

5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.

Jag hatar de ondas församling, och hos de ogudaktiga sitter jag icke.

6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.

Jag tvår mina händer i oskuld, och kring ditt altare, HERRE, vill jag vandra,

7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.

för att höja min röst till tacksägelse och förtälja alla dina under.

8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;

HERRE, jag har din boning kär och den plats där din härlighet bor.

9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;

Ryck icke min själ bort med syndare, icke mitt liv med de blodgiriga,

10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.

i vilkas händer är skändlighet, och vilkas högra hand är full av mutor.

11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.

Jag vandrar ju i ostrafflighet; förlossa mig och var mig nådig.

12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.

Ja, min fot står på jämn mark; i församlingarna skall jag lova HERREN.