Зәбур 26

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.

Суди ми, Господе, јер у простоти својој ходим и у Господа се уздам; нећу се поколебати.

2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;

Испитај ме, Господе, и искушај ме; претопи шта је у мени и срце моје.

3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.

Јер је милост Твоја пред очима мојим, и ходим у истини Твојој.

4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.

Не седим с безумницима, и с лукавима се не мешам.

5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.

Ненавидим друштво безаконичко, и с безбожницима не седим.

6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.

Умивам правдом руке своје, и идем око жртвеника Твог, Господе,

7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.

Да разглашујем хвалу Твоју и казујем сва чудеса Твоја.

8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;

Господе! Омилео ми је стан дома Твог, и место насеља славе Твоје.

9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;

Немој душу моју погубити, ни живот мој с крвопиоцима,

10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.

Којима је злочинство у рукама, и којима је десница пуна мита.

11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.

А ја ходим у простоти својој, избави ме, и смилуј се на ме.

12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.

Нога моја стоји на правом путу; на скупштинама ћу благосиљати Господа.