Зәбур 26

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.

Фэ-мь дрептате, Доамне, кэч умблу ын невиновэцие ши мэ ынкред ын Домнул фэрэ шовэире!

2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;

Черчетязэ-мэ, Доамне, ынчаркэ-мэ, трече-мь прин купторул де фок рэрункий ши инима!

3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.

Кэч бунэтатя Та есте ынаинтя окилор мей ши умблу ын адевэрул Тэу.

4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.

Ну шед ымпреунэ ку оамений минчиношь ши ну мерг ымпреунэ ку оамений виклень.

5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.

Урэск адунаря челор че фак рэул ши ну стау ымпреунэ ку чей рэй.

6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.

Ымь спэл мыниле ын невиновэцие ши аша ынконжор алтарул Тэу, Доамне,

7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.

ка сэ избукнеск ын мулцумирь ши сэ историсеск тоате минуниле Тале.

8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;

Доамне, еу юбеск локашул Касей Тале ши локул ын каре локуеште слава Та.

9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;

Ну-мь луа суфлетул ымпреунэ ку пэкэтоший, нич вяца ку оамений каре варсэ сынӂе,

10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.

але кэрор мынь сунт нелеӂюите ши а кэрор дряптэ есте плинэ де митэ!

11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.

Еу умблу ын неприхэнире; избэвеште-мэ ши ай милэ де мине!

12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.

Пичорул меу стэ пе каля чя дряптэ: вой бинекувынта пе Домнул ын адунэрь.