< Зәбур 26 >

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.
Af David. Skaf mig Ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler paa HERREN uden at vakle.
2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;
Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;
3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.
thi din Miskundhed staar mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.
4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.
Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.
5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.
Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.
6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.
Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,
7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.
for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.
8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;
HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.
9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;
Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,
10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.
i hvis Hænder er Skændselsdaad, hvis højre er fuld af Bestikkelse.
11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.
Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig naadig!
12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.
Min Fod staar paa den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.

< Зәбур 26 >